برای آشنایی با مفهوم «ترابری»، ابتدا بهتر است درباره این واژه بیشتر بدانیم. طبق آنچه که در واژه‌نامه‌ای پارسی آمده؛ ترابری تشکیل شده است از پیشوند پارسی «ترا» به معنای فراسو و آن‌سو، و «بری» که ریشه در فعل بُردن دارد. پیشوند «ترا» پیشوندی کهن در زبان پارسی باستان بوده و با واژه انگلیسی «Trans» هم‌ریشه است. ترکیب ترابری از دید واژگانی به معنی بردن به آن‌سوی دیگر یا همان «حمل و نقل» است. هرگونه حمل و نقل و جابه‌جایی کالا یا انسان یا هر چیز دیگری از مبدأ به مقصد را در اصطلاح ترابری گویند.
انسان‌های نخستین پس از آغاز زندگی اجتماعی‌شان، یا کوچ‌نشین شدند و در حال رفت و آمد به ییلاق و قشلاق و یا یکجانشین شده و به دامداری و کشاورزی پرداختند. در همه این سبک‌های زندگی، حمل و نقل مایحتاج و محصولات‌شان و یا مهاجرت‌هایی که به نقاط دیگر داشتند نقش ترابری را در زندگی بشر پررنگ‌تر کرد. رام کردن حیوانات برای استفاده از آنها در حمل و نقل و اختراع چرخ نقاط عطفی در رشد کمی و کیفی ترابری محسوب می‌شدند. افزایش توانایی انسان در استفاده از ابزارآلات و ساخت جاده‌ها و کاروان‌سراها، ترابری جاده‌ای را به سرعت در سرتاسر امپراطوری‌های بزرگ باستان گسترش داد. همچنین انسان‌ها در طول تاریخ توانستند کشتی‌هایی بزرگ و با قابلیت طی مسیرهای طولانی‌تر از محیط زندگی و زیست‌شان بسازند و بدین‌سان ترابری دریایی بنیان نهاده شد.
با اختراع موتور بخار، وقوع انقلاب صنعتی در اروپا و اختراع بالن و هواپیما، انواع گوناگون ترابری مانند ترابری جاده‌ای، ترابری ریلی، ترابری هوایی، ترابری دریایی، ترابری درون‌شهری و ترابری بین‌المللی(ترانزیت) به سرعت گسترش یافته و به عنوان «صنعت حمل و نقل» جایگاه خود را در روند توسعه زندگی بشر تثبیت کرد.
با گسترش صنعت حمل و نقل، ترابری به شکل مستقیم یا غیرمستقیم نقشی تعیین کننده در عرصه‌های مهم اقتصادی جوامع پیدا کرد.