رسانه اقتصاد ترابری ایران

حمل و نقل عمومی

دوشنبه, 3 بهمن 1401
حمل‌ونقل عمومی، برای عموم جا ندارد؛

ادعای دردسرساز شدن طرح ترافیک برای مترو!

با وجود اینکه مدیرعامل شرکت بهره‌برداری متروی تهران دلیل تاخیر در رسیدن قطارهای مترو را در روز گذشته ازدحام مسافر به علت اجرای طرح ترافیک از درب منازل دانست‎؛‌ این پرسش ایجاد می‌شود که ارتباط بین تاخیر در رسیدن قطارها با ازدحام مسافران چیست؟

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ترابران، مسئولان در حالی مردم را به استفاده از وسایل نقلیه و پرهیز از استفاده خودروی شخصی ترغیب می‌کنند که هیچ یک از وسایل نقلیه عمومی ظرفیت پذیرش مسافر درون‌شهری روزانه تهران را ندارند و موجب شلوغی صف‌ها و انتظارهای بعضا طولانی مردم در ایستگاه‌های اتوبوس، تاکسی و مترو است و شاهد این مدعا شلوغی بیش از تصور روز گذشته مترو در خط‌های پرتردد و به ویژه ایستگاه‌های تقاطعی خطوط است که افزایش و ازدحام مسافر به‌اندازه‌ای بوده است که هم برای مسئولان مترو و هم مسافران مشکل ایجاد کرد.

به گفته مدیرعامل شرکت بهره‌برداری متروی تهران با اجرای طرح ترافیک از درب منازل، دیروز آمار مسافران مترو از ساعت 6 تا 9 صبح نسبت به روز قبل از آن افزایش 15 درصدی داشته، یعنی متروی تهران دیروز 28 هزار مسافر بیشتر نسبت به روز قبل از آن در همین بازه زمانی پذیرش داشته است.

براساس گزارش‌های رسیده شهروندان‏، بیشترین مشکلات در خطوط یک، سه و چهار بوده که باتوجه به کمبود قطار، قطارهای فوق‌العاده در ایستگاه‌های تقاطعی مثل تئاتر شهر اعزام شده و با ایجاد ظرفیت خدمات لازم به مسافران ارائه شده است.

اما همچنان برای خبرنگار ترابران پرسش اصلی این است که تاخیر در رسیدن قطار مترو به ایستگاه که حتی تا بالغ بر 20 دقیقه هم گزارش شده است چه ارتباطی می‌تواند به تعداد مسافران داشته باشد؟ اگر قطارها در ساعت مقرر و هر 5 دقیقه یکبار به ایستگاه‌ها می‌رسید یا شلوغی و ازدحام ایجاد نمی‌شد یا مسافران قطارهای مملو از مسافر را می‌دیدن که جا برای سوار شدن ندارد،‌نه اینکه بالغ بر 20 دقیقه در ایستگاه مترو چشم انتظار رسیدن قطار باشند. به این صورت،‌تعداد مسافرانی که باید در 4 قطار در هر ایستگاه سوار شوند در ایتسگاه جمع شده و موجب ازدحام می‌شود.

گفتنی است که برای پاسخ به این پرسش‌ها با مدیرعامل مترو تماس گرفتیم اما گفت‌وگویی میسر نشد.

در هر صورت، آنچه از اتفاق دیروز برآمده این است که چرا عزم همگانی برای بهبود وضعیت ناوگان و زیرساخت‌های حمل‌ونقل عمومی وجود ندارد؟ قطارهای فوق‌العاده از کجا آمد و چرا در شرایط عادی برای بهبود وضعیت خدمت‌رسانی مترو به مسافران از آنها استفاده نمی‌شود؟ چرا بودجه‌ای برای تامین ناوگان مترو اختصاص نمی‌دهند؟ و بسیاری چراهای دیگر که سال‌هاست بی‌جواب مانده است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *