رسانه اقتصاد ترابری ایران

مترو

چهارشنبه, 16 اسفند 1402
راهبران مترو
تبعیض شهرداری بین پرسنل خود و شرکت‌های زیرمجموعه؛

مالیات راهبران مترو سر به فلک کشید

یکی از راهبران معترض مترو از افزایش مالیات‌ها خبر داد و گفت که هرکجا به نفع شهرداری باشد قوانین خود را بر پرسنل شرکت بهره‌برداری اعمال می‌کند اما هرکجا که ضرری در آن ببیند، قوانین شرکت را مستقل می‌شمارد.

به گزارش پایگاه خبری ترابران، 30 بهمن‌ماه بود که پرسنل شرکت بهره‌برداری راه‌آهن شهرداری تهران و حومه در مقابل ساختمان این شرکت تجمع کردند تا اعتراضات و خواسته‌های خود را به مسئولان مربوطه برسانند.

در آن تجمع، یکی از راهبران معترض نخستین مطالبه و اعتراض را افزایش مالیات‌ها اعلام کرد و گفت: «در گذشته مزایای رفاهی مانند کمک هزینه مسکن، ایاب‌وذهاب و حق شاغل معاف از مالیات بودند زیرا طبق ماده ۸۳ قانون مالیات‌های مستقیم فقط مزایای مربوط به شغل مشمول مالیات هستند؛ یعنی مزایای مربوط به شاغل، که همان مزایای انگیزشی و رفاهی می‌شوند، از مالیات معاف هستند؛ اما امسال شرکت ما تفسیر جدیدی از بودجه داشت و مزایای رفاهی را مشمول مالیات کرد که از مهرماه هم اعمال شد، به این ترتیب با فرمول جدید از پرسنل مالیات گرفتند.»

این کارمند شرکت بهره‌برداری راه‌آهن شهرداری تهران و حومه تاکید کرد که با این کار، حدود ۱ تا ۱.۵ میلیون به مبلغ پرداختی مالیات‌ها افزوده شده است و به طور متوسط پرسنل شرکت بهره‌برداری، نزدیک ۴ الی ۵ میلیون مالیات می‌دهند که رقم سنگینی است.

به گفته او، شهرداری برای دریافت این مالیات‌ها به پرسنل شرکت بهره‌برداری که رسید، علیرغم اینکه زیرمجموعه خودش است، آن را مستقل دانست.

این پرسنل شرکت بهره‌برداری تصریح کرد: «اکنون این تبعیض پرسنل ما را بیشتر اذیت می‌کند زیرا جایی که به نفع شهرداری باشد ما را شرکت زیرمجموعه خود می‌داند و از ما تبعیت می‌خواهد اما زمانی که باید برای ما هزینه کند، شرکت بهره‌برداری را شرکتی مستقل حساب می‌کند.»

او درباره دیگر تبعیض‌های شهرداری گفت: «برای مثال در سال ۱۴۰۱ ما طبق قانون کار افزایش حقوق داشتیم، چراکه به دلیل مستقل بودن شرکت از نظر حقوقی و همچنین اساسنامه، زیرنظر قانون کار هستیم و طبق مصوبات شورای عالی کار عمل می‌کنیم. به این صورت، در سال ۱۴۰۱، شورای عالی کار برای حداقل‌بگیران ۵۷ درصد افزایش حقوق درنظر گرفت و پرسنل ما چون حداقل‌بگیر نبودند، افزایش حقوق ۳۸ درصدی شامل حال آنها شد. از طرفی شهرداری، افزایش حقوق پرسنل خود را ۱۰ درصد درنظر گرفته بود زیرا قانون استخدامی خاصی دارد و نیروهایش زیرنظر قانون کار نیستند و به اصطلاح زیرنظر نظام هماهنگی قرار دارند.»

این راهبر مترو تاکید کرد که این افزایش حقوق برای شهرداری جور درنمی‌آمد، زیرا حقوق پرسنل بدنه شهرداری ۱۰ درصد افزایش داشت اما شرکت‌های تابعه مانند شرکت بهره‌برداری ۳۸ درصد بود. واقعیت ماجرا این است که این اختلاف باعث شد به مدیران ارشد شهرداری فشار وارد شود.

او اعلام کرد: «شهرداری سه‌ماه افزایش حقوق شورای عالی کار را، که مصوبه ابلاغی و لازم‌الاجرا بود، اجرا نکرد. این ماجرا مورد اعتراض ما بود زیرا نظام حقوق و دستمزد ما بر اساس قوانین کار است و باید از شورای عالی کار تبعیت کنیم نه از قوانین شهرداری اما شهرداری به بهانه زیرمجموعه بودن شرکت بهره‌برداری، این مصوبه را اجرا نمی‌کرد. در نهایت از تیرماه این قانون را اجرا کرد.»

افتخار نصیب افتخارآفرینان نمی‌شود

راهبران مترو بخشی از این مشکلات را ناشی از نگاه تبعیض‌آمیز شهرداری به شرکت‌های تابع می‌دانند که آنها را «نان‌خور» اضافی می‌شناسند.

یکی از معترضان با اشاره به اینکه شهرداری در جایی که به نفع خودش است تبعیض قائل می‌شود اما وقتی بحث رفاهیات می‌شود، پرسنل شرکت‌های تابعه را مستقل حساب می‌کند، خاطرنشان کرد: «شهرداری یک برخورد دوگانه با شرکت ما دارد که باعث سرخوردگی پرسنل شرکت ما می‌شود. این در حالی است که پرسنل این شرکت با کارهای حساس و عملیاتی سروکار دارند. ای کاش مسئولان شهرداری در کنار شعار دادن و تفاخر برای جابه‌جایی ۳ میلیون مسافر، کمی از این افتخارات را نصیب کسی کند که این زحمت را انجام می‌دهد.»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *