بر اساس اطلاعیه منتشر شده از سوی سازمان امور مالیاتی کشور، شرکت نفت فلات قاره واقع در جزیره قشم، لاوان و سیری، بزرگ‌ترین صنعت آلاینده استان هرمزگان است که 3 سال پیوسته به‌عنوان واحد آلاینده معرفی شده است.
به گزارش پایگاه خبری ترابران به نقل از صبح ساحل نیوز، سازمان امور مالیاتی کشور اسامی واحدهای آلاینده استان هرمزگان را برای نخستین بار به یکی از رسانه‌های کشور اعلام کرد. بر اساس این اطلاعیه، شرکت نفت فلات قاره واقع در جزیره قشم، لاوان و سیری، بزرگ‌ترین صنعت آلاینده استان هرمزگان است که 3 سال پیوسته به‌عنوان واحد آلاینده معرفی شده است؛ اما آنچه فهرست واحدهای آلاینده استان را شبهه‌ناک می‌کند عدم حضور دیگر غول‌های صنعتی هرمزگان در این فهرست است.
بر این اساس، این پرسش ایجاد می‌شود که آیا غفلت دیگری در سازمان محیط زیست استان هرمزگان شکل گرفته است؟
برای اثبات این موضوع به نمونه‌ای موثق یعنی یکی از صنایع بزرگ استان اشاره میکنیم که پیش از این، صبح ساحل محرز کرد که در حدود 20 هکتار از اراضی این صنعت واقع درغرب بندرعباس، پسماند، تجمیع و رها شده است. پسماندی حاوی فلزات سنگین و سمی که راه ورود به دریا بر رویشان باز است. پسماندهایی که برای امروز و دیروز نبوده و سالهای زیادی است رها شده‌اند. این مهم ادعای سازمان محیط زیست هرمزگان را مبنی بر پایش مداوم صنایع زیر سوال می‌برد.
سوای از اینکه محیط زیست استان باید پاسخ دهد که چرا نام این واحد صنعتی در فهرست صنایع آلاینده استان نبوده است، سوالی که در ذهن عموم ایجاد می‌شود این است که آیا غایبان دیگری هم وجود دارد که آلاینده‌اند اما محیط زیست استان چشم خود را بر روی آن‌ها بسته است؟
فهرست مذکور، واحدهای آلاینده استان هرمزگان برای سالهای ۱۴۰۰، ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ را معرفی می‌کند.
در سال ۱۴۰۰ واحدهای تولید کننده قیر بندرعباس در صدر صنایع آلاینده قرار دارند و ۱۰ واحد تولیدی قیر در این سال آلاینده شناخته شدند. نکته قابل تامل دیگر کاهش شمار این واحدها به ۲ واحد آلاینده در سال 1401 و یک واحد آلاینده در سال ۱۴۰۲ است.
شرکت مدیریت تولید برق هرمزگان برای دو سال متوالی ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ آلاینده بوده است.
پالایش نفت بندرعباس در سال ۱۴۰۰ و صبا فولاد خلیج فارس نیز طی سه سال به عنوان صنایع آلاینده شناخته شدند.
همچنین مجتمع ذوب و احیای روی قشم در سال ۱۴۰۱ آلاینده بوده است.
نکته قابل توجه دیگر حضور شرکت‌های فرآورده‌‌های دریایی از جمله فرآوری دریایی ارس جاسک، فن‌آوران دریا جاسک، ساردین ساحل جاسک در سال ۱۴۰۰ و شرکت عمل‌آوری و انجماد آبزیان در بندرلنگه در سال ۱۴۰۱ به عنوان شرکت‌های آلاینده بوده است.
این نکته نیز قابل ذکر است که در فهرست منتشر شده از سه پالایشگاه بندرعباس، واحدهای بزرگ فولادی، آلومینیوم و غیره خبری نیست. البته به تازگی محیط زیست استان سه پالایشگاه بندرعباس را به‌عنوان متهم عامل ایجاد بوی نامطبوع مشابه گاز در غرب معرفی کرده است.
پرداخت عوارض راه‌حل محسوب نمی‌شود
مطابق ماده ۲۷ قانون مالیات بر ارزش‌افزوده معروف به عوارض سبز، واحدهای تولیدی، صنعتی، معدنی و خدماتی آلاینده که به تشخیص سازمان حفاظت محیطزیست، حدود مجاز و استانداردهای محیط زیستی را رعایت نمی‌کنند، در صورتی که در مهلت زمانی که توسط آن سازمان تعیین شده، نسبت به رفع آلایندگی خود اقدام نکنند، براساس معیارهایی نظیر شدت، مدت، نوع و مکان آلایندگی با نرخ‌های 0.5 درصد، یک درصد و 1.5 درصد، به ماخذ فروش کالا یا خدمات، مشمول عوارض سبز می‌شوند.
قیمت فروش فرآورده به مصرف‌کننده نهایی مبنای محاسبه عوارض موضوع این ماده برای شرکت‌های زنجیره تولید بنزین و سوخت هواپیما، نفت سفید، نفت کوره، نفت گاز، گازطبیعی و برق است.
طبق قانون بخشی از این مالیات به شهرداری‌ها و دهیاری‌ها پرداخت می‌شود اما آنچه تاکنون مشهود بوده این است که پرداخت این مالیات به شهرداری‌ها کمکی به حل مسائل محیطی زیستی نمی‌کند.
سازمان محیط زیست باید صنایع آلاینده را علاوه بر محکومیت به رفع آلایندگی، به فعالیت‌های محیط زیستی ملزم کند. از طرف دیگر برخی از صنایع صرفا با پرداخت عوارض خواستار خروج از لیست آلایندگی هستند. به‌عنوان نمونه شرکت نفت فلات قاره شهریور ماه امسال 231 میلیارد تومان عوارض پرداخت کرده است و احتمال اینکه خروج از لیست آلایندگی را پیگیری کند زیاد است چراکه در سال 96 این شرکت به دلیل پرداخت عوارض موضوع خروج از لیست آلاینده‌ها را خواستار شده بود.
