یک مدرس صنعت هوانوردی با اشاره به اهمیت آموزش و برنامه‌های شبیه‌ساز آموزشی در هوانوردی، گفت: «انجام آموزش‌های پروازی هلیکوپتر در ایران غالبا از طریق شبیه‌سازها انجام نمی‌شود؛ لذا ذات صحیح آنها در شرایط اضطراری و پرواز آزمایشی واقعی هم بعضا مغفول مانده است»
حسین منتظری‌فر، مدرس صنعت و فعال صنعت هوایی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری ترابران، خطای انسانی را مهم‌ترین دلیل بروز سوانح هوایی مرگبار دانست و اظهار کرد: «باتوجه به نقش عوامل انسانی در بروز سوانح هوایی ، تاکید بر امر کلیدی آموزش برای حفاظت از جان انسان‌ها و همینطور حفظ سلامت وسایل پرنده (هواپیما و هلیکوپتر)، بسیار ضروری است.»
او آموزش را یکی از فاکتورهای موثر و اصلی در بهبود ایمنی و توسعه فرهنگ ایمنی هوانوردی دانست و گفت: «یکی از اقدامات موثر در حوزه آموزش، بهبود آموزش مانور چرخش خودکار در آموزش پرواز اولیه و پیشرفته برای خلبانان هلیکوپتر یا همان Auto Rotation و همچنین توسعه برنامه‌های شبیه‌ساز برای بهبود مهارت‌های کنترل چرخش ملخ‌های اصلی به‌صورت خودکار است.»
او با تاکید بر افزودن مانورهای پیشرفته به آموزش شبیه‌ساز، به اهمیت برنامه‌های شبیه‌ساز آموزشی اشاره کرد و گفت: «همواره تاکید بر آگاهی از مسائل حیاتی در آموزش باکیفیت هوانوردی باید در اولویت باشد یعنی برنامه‌های آموزشی ایجاد شود که مسائلی اعم از خرابی سیستم‌ها، نگرانی‌های آب‌وهوایی قریب‌الوقوع، اثرات ارتفاع و چگالی، باد و شرایط سطحی مهم برای داشتن پرواز ایمن آموخته و ارزیابی شود.»
نقش مدیریت ریسک در ایمنی هوانوردی
این فعال صنعت، در ادامه تقویت آموزش رویه‌های اضطراری را ضروری خواند و یادآور شد: «آموزش روش‌های اضطراری برمبنای از دست دادن سیستم، شناسایی و بازیابی در پیشگیری از سوانح و نوع مواجه با بروز مشکل بسیار مهم و غیرقابل اغماض است.»
منتظری‌فر با بیان اینکه مدیریت ایمنی و پیاده‌سازی مدیریت ریسک نقش مهمی در ایمنی هوانوردی دارد، افزود: «ایجاد سیستم مدیریت ایمنی رسمی (SMS) مستلزم آموزش برای ماموریت‌های خاص، ایجاد و اجرای روش‌های عملیاتی استاندارد، مقررات و آموزش پرسنل برای استفاده از ابزارهای ارزیابی ریسک، و مهم‌تر از همه، تغییر فرهنگ ایمنی برای اطمینان از این است که بستری فراهم شود تا همه پرسنل در هوانوردی، ایمنی را به کار گیرند.»
او خاطرنشان کرد: «این در حالی است که انجام آموزش‌های پروازی هلیکوپتر در ایران غالبا از طریق شبیه‌سازها انجام نمی‌شود و بنابراین ذات صحیح آنها در شرایط اضطراری و پرواز آزمایشی واقعی هم بعضا مغفول مانده و تاکید نمی‌شود؛ که این خود بر مولفه تصمیم‌گیری و ضریب نفوذ خطای انسانی خلبان هم در این بخش تاثیر مضاعف می‌گذارد.»
