نامی که آسوریان پیش از ورود نژاد آریا به فلات ایران بر خلیج‌فارس گذاشته‌اند، کهن‌ترین نام به‌جا مانده از این پهنه آبی است.

به گزارش پایگاه خبری ترابران، کهن‌ترین نامی که از خلیج‌فارس به‌جا مانده‌است، نامی است که آسوریان پیش از ورود نژاد آریا به فلات ایران، بر این دریا گذاشته‌اند. در کتیبه‌های کهن آسوری، از این دریا به نام «نارمرتو»، به معنی «رود تلخ» یاد شده‌است. در کتیبه‌‌ای از داریوشِ کبیر نیز، در تنگه سوئز، «دریایی که از پارس آید» ذکر شده‌است. در روزگار ساسانیان، این خلیج را «دریای پارس» می‌گفتند.

بطلمیوس، دانشمند معروف علم هیئت، که در قرن دوم میلادی زندگی می‌کرد، در کتاب جغرافیای خود، که به زبان لاتین نوشته‌است‌، از این دریا به نام «پرسیکوس سینوس» یاد کرده‌است که دقیقا به معنای «خلیج فارس» است.

قرن‌هاست که ترجمه لاتین «سینوس پرسیکوس» در دیگر زبان‌های زنده جهان باقی مانده‌است و همه ملل جهان خلیج‌فارس را به همین نام خوانده‌اند.

در دوران اسلامی نیز نام این خلیج «بحر فارس»، «البحر‌الفارسی»، «الخلیج‌الفارسی»، و «خلیج‌فارس» یاد شده و در دایرةالمعارف اسلامی نیز همین نام‌ها برای خلیج‌فارس ضبط گردیده‌است.

اینک نام خلیج فارس در دیگر زبان‌ها، که نام «پارس» نیز در آنها وجود دارد:
– آلمانی: Persischer Golf
– انگلیسی: Persian Gulf
– ایتالیایی: Golfo Persico
– روسی: Persidskizaliv
– ژاپنی: Perusha Wan
– فرانسوی: Golfe Persique

منبع:احمد اقتداری، «خلیج فارس و نام آن»، اطلاعات سیاسی ــ اقتصادی، فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۹، شماره ۲۷۱ و ۲۷۲، ص ۶۲-۶۹ (با اندکی تلخیص).