یک کارشناس صنعت هوانوردی با تاکید بر به‌کارگیری روش‌های نوآورانه تامین مالی برای فائق آمدن بر تحریم‌های خارجی و محدودیت‌های داخلی، برخی از راهبردهای پیشنهادی این حوزه را برشمرد.
به گزارش پایگاه خبری ترابران، خلیل‌الله معمارزاده، کارشناس صنعت هوانوردی با اشاره به روش‌های نوآورانه تامین مالی در شرایط سنگین تحریم و محدودیت‌های شدید داخلی؛ اظهار کرد: «باتوجه به واقعیت‌های سیاسی و اقتصادی کشور اعم از محدودیت منابع داخلی و گزینه‌های تامین مالی سنتی، صنعت هوانوردی و حمل‌ونقل هوایی ایران برای رفع نیازهای توسعه‌ای آینده خود حتی در حداقل‌های عملیاتی مجبور به اتخاذ روش‌های نوآورانه است.»
او از یک بررسی جامع برای این روش‌ها خبر داد و افزود: «این بررسی با نگرشی جامع، علاوه بر مرور سریع انواع روش‌های تامین منابع مالی از بازار سرمایه، باید با تجزیه‌وتحلیل عمیقی از روش‌های واقع‌گرایانه تامین مالی جایگزین، برای صنعت هوانوردی و حمل‌ونقل هوایی ایران که پیچیدگی‌های تحریم‌های سنگین و محدودیت‌های فزاينده داخلی را دنبال می‌کند، همراه باشد.»
معمارزاده اظهار کرد: «صکوک اجاره (Sale and Leaseback)، بررسی تجربه هواپیمایی ماهان و ارائه راهکارهای بهینه جهت الگوگیری سایر شرکت‌های هواپیمایی فعال، ارائه مدلی نوین برای تامین مالی مگاپروژه شبکه فرودگاهی تهران تا 20 میلیارد دلار، صکوک استهلاکی با بررسی مدل هواپیمایی امارات و همچنین لیزینگ‌های عملیاتی، مالی و اهرمی از جمله راهبردهای خلاقانه برای تحقق نوآوری در تامین مالی صنعت هوایی ایران است.»
او در ادامه گفت: «اوراق مشارکت با پشتوانه دارایی به همراه زمینه‌های کاربردی بین‌المللی آن در بخش هوانوردی، تامین منابع بانکی بر مبنای ضمانت کشوری و پوشش بیمه‌ای ECAها، وثیقه‌گذاری فروش و درآمد (بررسی گزینه‌های رهن (Mortgage ، مالکیت اشتراکی، تأمين مالی به اتکای پروژه و تأمين منابع مالی از بازار سهام (Equity) از دیگر روش‌هایی است که می‌توان به‌منظور برون‌رفت از شرایط اقتصادی کنونی در حمل‌ونقل هوایی به کار بست.»
این کارشناس صنعت هوانوردی با تاکید بر مشارکت استانی و منطقه‌ای، بیان کرد: «بررسی اقدامات انجام شده تامین مالی خرید هواپیماها در استان‌ها، ظرفیت احیای دارایی‌های غیرمولد به‌ویژه کفایت مالی POF در بخش‌های مغفول مانده در بخش‌های عمومی مثل اوقاف در تامین منابع مالی هوانوردی، بی‌توجهی بسیار زیاد فرودگاه‌ها و شرکت‌های هواپیمایی به این منابع ناشی از عدم توان مدیریتی و عدم توجه به ظرفیت‌های مدل مشارکت عمومی و خصوصی است که باید بیش از پیش به آنها توجه شود.»
معمارزاده بازار سرمایه را شامل دو بازار کلی بدهی و سهام دانست و افزود: «بازار بدهی، متشکل از دو منبع بانکی و غیربانکی است که منابع بانکی شامل تامین مالی بر مبنای ضمانت کشوری، اعتبار بنگاه و تامین مالی به اتکای پروژه است و منابع غیربانکی شامل انتشار و عرضه اوراق بهادار بوده که در دو بخش اوراق قرضه و اوراق مشارکت (صکوک) ارائه می‌شوند.»
او قراردادهای مختلفی اعم از ساخت، بهره‌برداری، انتقال BOT و یا سایر روش‌های آن را از جمله راه‌های تامین مالی پروژه‌محور برشمرد و اضافه کرد: «روش تامین منابع مالی غیربانکی می‌تواند از بازارهای محلی، منطقه‌ای یا بین‌المللی و یا ترکیبی از آنها باشد.»
به گفته معمارزاده، تأمين منابع مالی از بازار سهام به دو روش عرضه عمومی سهام (Public offering) و عرضه خصوصی سهام (Private placement) انجام می‌شود.
او با تاکید بر اهمیت برخورداری از رتبه اعتباری در اشکال مختلف تامین مالی، توضیح داد: «بنابراین در روش تامين اعتبار از طریق انتشار اوراق قرضه و یا اوراق مشارکت، داشتن رتبه اعتباری برای بنگاه یک پیش‌نیاز محسوب می‌شود.»
این کارشناس صنعت هوانوردی در پایان با بیان اینکه برای تأمين مالی بر مبنای اعتبار بنگاه اقتصادی و یا اشکال مختلف فاینانس پروژه‌محور، برخورداری از رتبه اعتباری بالا نقش محوری دارد، خاطرنشان کرد: «همچنین مفهوم لیزینگ به اشتباه اجاره ترجمه شده است و اجاره مانند مفهوم استقلال اصطلاحی فقهی است که از نظر مبنایی، چیستی، چگونگی و ابزاری با مفهوم لیزینگ بین‌المللی متفاوت است، زیرا اصولا فقه در عمل تمایل به انجماد دارایی دارد که اهداف آن متنافر با اهداف فعالیت‌های نوین اقتصادی در دنیای بین‌المللی است.»
