یک راننده تریلی با اشاره به خرابی جاده‌های کشور گفت: «تقریبا هیچ جاده‌ای در کشور وجود ندارد که بتوان حتی 20 کیلومتر بدون گذر از دست‌انداز عبور کرد و در چنین شرایطی ذهن رانندگان مدام در حال جدال با جاده است و همین امر منجر به نبود تمرکز لازم برای رانندگی ایمن می‌شود.»
محسن رئیسی، یکی از فعالان حمل‌ونقل جاده‌ای در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری ترابران ضمن گلایه از خرابی جاده‌ها و نبود استاندارد لازم در برخی از مسیرها، اظهار کرد: «علت خرابی جاده‌ها از نظر بنده یک فاکتور نیست، بلکه چندین عامل در این خرابی‌ها دخیل است که یکی از آنها انتخاب پیمانکارهای غیرمتخصص و بنابراین استاندارد نبودن زیرسازی بسیاری از جاده‌های موجود در کشور است.»
او ادامه داد: «علاوه بر زیرسازی‌های غیراستاندارد متاسفانه روکش و آسفالت‌ها بیشتر جاده‌ها متناسب با وزن کامیون‌های موجود در کشور نیست؛ افزایش تناژ کامیون‌ها از 40 تن به 44 تن در دوران احمدی‌نژاد با وجود مشکلات زیرساختی جاده‌ها منجر به تشدید خرابی‌ها و بدتر شدن وضعیت مسیرهای جاده‌ای شد.»
این راننده تریلی با بیان اینکه پیمانکاران جاده‌ای معمولا با رابطه انتخاب می‌شود نه براساس شایستگی و تخصص، تصریح کرد: «فرسودگی بسیاری از ناوگان حمل‌ونقل جاده‌ای در کنار جاده‌های خراب مزید علتی برای افزایش دغدغه‌های رانندگان کامیون و همچنین بیشتر شدن بروز سوانح شده است.»
رئیسی گفت: «گیرافتادن کامیون‌ها در دست‌اندازهای جاده منجر به خرابی سیستم تعلیق این ماشین‌ها شده و در نهایت گاهی رانندگان تاوان خرابی جاده‌ها را با یک تصادف مالی یا حتی جانی متحمل می‌شوند، در حالی‌که شاید هیچ وقت کارشناسان تشخیص ندهند که دلیل یک تصادف گیر افتادن کامیون در یک دست‌انداز شدید جاده‌ای بوده است.»
او درباره اینکه وضعیت کدام جاده‌ها نسبت به بقیه بدتر است، توضیح داد: «در حال حاضر تقریبا وضعیت همه جاده‌های کشور یکسان است چراکه دلیل خرابی‌ها اعم از انتخاب پیمانکار غیر متخصص و یا وزن بالای کامیون‌ها مسئله جدید امروز و دیروز نیست بلکه مربوط به دهه‌های گذشته‌ای است که امروز عوارض و عواقب آن را شاهد هستیم.»
این راننده تریلی یادآور شد: «برخی از جاده‌های قدیمی کشور به قدری استاندارد ساخته شده که حتی بعد از گذشت حدود 50 سال هم باوجود افزایش وزن کامیون‌ها دچار تغییرات اساسی نشده‌اند؛ بنابراین این خود حاکی از انتخاب پیمانکارهای غیرمتخصص برای احداث جاده‌های جدید است چراکه جدال رانندگان با جاده‌های جدید بیشتر از جاده‌های قدیم است.»
به گفته این راننده، تقریبا هیچ جاده‌ای در کشور وجود ندارد که بتوان حتی 20 کیلومتر بدون گذر از دست‌انداز عبور کرد و در چنین شرایطی ذهن رانندگان مدام در حال جدال با جاده و سایر ماشین‌های عبوری است که همین امر به نبود تمرکز لازم برای رانندگی ایمن منجر می‌شود.
او تاکید کرد: «جدال با جاده و تصمیم درست در مواجهه با خطرات جاده‌ای برای جلوگیری از بروز تصادفات شاید در بسیاری مواقع موفقیت‌آمیز باشد اما همانطور که اخبار و آمار هم نشان می‌دهد گاهی منجر به خلق موقعیت‌های خطرناک در جاده و یا حتی تصادفات می‌شود.»
این فعال صنفی با طرح این سوال که تا چه زمانی رانندگان باید به فکر فرار از دست‌اندازها باشند و مسئولان توجهی به بهسازی جاده‌ها نکنند، اذعان کرد: «همان‌گونه که گفته شد رانندگان در جاده‌های کنونی کشور مدام در حال جدال با خرابی جاده‌ها هستند و این کلمه جدال یک واژه ساده نیست بلکه واقعیتی است که راننده برای حفظ جان خود و دیگر خودروهای عبوری هر روز و هر لحظه با آن درگیر هستند.»
رئیسی جدال راننده با جاده را دلیلی برای خستگی ذهن راننده و عدم تمرکز کافی دانست و خاطرنشان کرد: «همین خستگی ذهن راننده احتمال بروز تصادفات را افزایش می‌دهد اما خرابی جاده‌ها به جز مشکلات گفته شده منجر به تحمیل هزینه‌های بسیار سنگین به رانندگان ناشی از خرابی سیستم تعلیق کامیون، فرسایش لاستیک و … هم می‌شود.»
