در یک هواپیما کمربند ایمنی برای سرنشینان مختلف اعم از مسافران، مهمانداران و خلبانان یکسان نیست و با هم متفاوت است

به گزارش پایگاه خبری ترابران، کمربند ایمنی یکی از ابزار ایمنی مهم در وسایل نقلیه به‌ویژه هواپیما محسوب می‌شوند اما در هواپیما کمربندهای ایمنی برای سرنشینان مختلف یک پرواز اعم از مسافران، مهمانداران و خلبانان، الزامات متفاوتی دارند که سازندگان هواپیما برای هر گروه یادشده باتوجه به این الزامات کمربند ایمنی طراحی می‌کنند.

کمربند ایمنی مسافران

کمربندهای ایمنی مسافران به‌گونه‌ای طراحی شده تا در برابر فشارهای احتمالی به فرد مقاومت کند. قوانین قبل از سال 2009 کمربند ایمنی مسافران را برای تحمل بار ساکن 9 کیلوگرم مجاز می‌دانست ولی پس از سال 2009 این عدد به 16 کیلوگرم ارتقا یافت.

در برخی از هواپیماهای جدید نیز کیسه هوا در کمربند ایمنی نصب شده است. این ویژگی به ویژه در کلاس تجاری یا فرست‌کلاس بیشتر است. سازمان هواپیمایی کشوری ایالات متحده به‌منظور کاهش آسیب سر، کیسه هوا را انتخاب جایگزین کمربندهای شانه‌ای دانسته است. کمربندهای ایمنی پس از قبولی در آزمایش‌های تعریف‌شده، تاییدیه سازمان‌های هواپیمایی کشوری را اخذ می‌کنند.

کمربند ایمنی مهمانداران

مقررات مربوط به مهمانداران هواپیما با مقررات مربوط به مسافران کاملا متفاوت است. مهمانداران هواپیما به‌جای داشتن کمربند ایمنی به دور کمر، ملزم به داشتن کمربند ایمنی چهار نقطه‌ای (شانه چپ، شانه راست، کمر چپ، کمر راست) هستند. این کمربندها در مواقع اضطراری باید با زدن یک دکمه باز شوند و به مهمانداران اجازه دهند صندلی خود را ترک کرده و وظایف خود مانند تخلیه مسافران را انجام دهند.

کمربند ایمنی مهمانداران نه تنها از خدمه کابین محافظت می‌کند، بلکه ایمنی مسافران را هم تضمین می‌کند، زیرا برخی از مهمانداران ممکن است روبه‌روی مسافران بنشینند که کمربند ایمنی از برخورد خدمه هواپیما به صندلی مسافران در صورت بروز حادثه جلوگیری می‌کند.

کمربند ایمنی خلبانان

کمربندهای ایمنی خلبانی پیچیده‌ترین طراحی را دارند، زیرا باید مهارهای پنج نقطه‌ای داشته باشند. خلبانان علاوه بر چهار نقطه‌ای که با خدمه پرواز مشترک هستند (شانه چپ، شانه راست، کمر چپ، کمر راست)، یک بند دیگر دارند که از بین پاهایشان به چهار نقطه قبلی وصل می‌شود. این بند اضافه برای جلوگیری از لغزش نیم تنه خلبان به جلو است.

براساس گزارش انجمن شرکت‌های هواپیمایی و هلیکوپتری، اتصال هر پنج نقطه مهار همیشه مورد نیاز نیست. معمولا در برخاستن و فرود، خلبانان موظفند کل کمربند را ببندند ولی در پرواز کروز، یک کمربند ساده دو نقطه‌ای کافی است.