آیا وقت آن نرسیده که از گفتن و منتظر ماندن عبور کنیم و وارد مرحله عمل شویم؟
جهانی‌شدن با ابزارهای محلی ممکن نیست
در شرایطی که صنعت حمل‌ونقل بین‌المللی کشورمان با فشار مضاعف تحریم‌ها، قوانین ناکارآمد و زیرساخت‌های فرسوده دست‌وپنجه نرم می‌کند، جای خالی یک صدای منسجم و راهبردی از دل بخش خصوصی، بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. آیا انجمن‌ها و تشکل‌های صنفی صرفاً تریبون گلایه‌اند یا می‌توانند موتور محرک تحول باشند؟
سیده فاطمه مقیمی | پیشکسوت صنعت حمل‌ونقل بین‌المللی و کشتیرانی
سیده فاطمه مقیمی، یکی از چهره‌های اثرگذار و پیشکسوت صنعت حمل‌ونقل بین‌المللی کشور، در گفت‌وگویی با خبرنگار ترابران آنلاین، از لزوم کار جمعی، اصلاح ساختارهای فرسوده و بازتعریف نقش تشکل‌ها سخن می‌گوید؛ سخنانی که نه‌تنها درد این صنعت را عیان می‌کند، بلکه نسخه‌ای برای خروج از وضعیت فعلی نیز ارائه می‌دهد.
از تریبون گلایه به اتاق تصمیم
مقیمی، که نزدیک به چهار دهه در این حوزه فعالیت کرده، در ابتدای سخنان خود تأکید کرد: «نزدیک به ۴۰ سال است که در حوزه صنعت حمل‌ونقل بین‌المللی و کشتیرانی فعالیت می‌کنم. همواره اعتقاد داشته‌ام که کار جمعی و تیمی می‌تواند راه‌حل مشکلات ما باشد. وقتی صدای یک نفر بلند می‌شود، ممکن است شنیده نشود، اما اگر صدایی از جمعی متخصص و همدل برخیزد، اثرگذار خواهد بود.»
وی معتقد است که ایجاد تغییر در این صنعت، مستلزم تلاش‌های سازمان‌یافته و هم‌راستا از سوی تشکل‌های صنفی است: «تشکل یا انجمن قوی، می‌تواند پلی بین بخش خصوصی و سیاست‌گذاران باشد. این پل ارتباطی، زمانی می‌تواند مؤثر باشد که نماینده واقعی بدنه صنف باشد و از درون فعالان صنف شکل بگیرد.»
مقیمی با اشاره به سابقه انجمن شرکت‌های حمل‌ونقل بین‌المللی ایران افزود: «من هنوز ترجیح می‌دهم این نهاد را با همان نام قدیمی‌اش، یعنی سندیکا، بشناسم. این انجمن یکی از قدیمی‌ترین تشکل‌های صنفی در حوزه حمل‌ونقل کشور است و امروز بیش از ۷۲۰ عضو فعال دارد که ظرفیت بسیار بالایی را در اختیار آن قرار می‌دهد.»
اما ظرفیت به‌تنهایی کافی نیست. او یادآور شد که چنین بدنه‌ای می‌تواند با پیگیری مطالبات صنفی، چه در حوزه قانون‌گذاری و چه در حوزه اجرایی، نقشی تعیین‌کننده در توسعه زیرساخت‌ها و بهبود فضای کسب‌وکار ایفا کند.
یکی از مهم‌ترین محورهای گفت‌وگوی خانم مقیمی، وظیفه انجمن‌ها در شرایط اقتصادی کنونی بود: «ما باید صدای رسای فعالان صنف باشیم. تنها انتقاد کردن کافی نیست؛ باید با ارائه راهکارهای عملی، تدوین استراتژی‌های مشخص و حضور مؤثر در تصمیم‌گیری‌ها، به‌صورت جدی در فرآیند سیاست‌گذاری شرکت کنیم.»
او همچنین افزود: «دولت به‌تنهایی نمی‌تواند بار این صنعت را به دوش بکشد. تعامل حرفه‌ای و قوی میان انجمن و دولت، می‌تواند زمینه‌ساز تغییرات مثبت باشد. ما باید در تصمیم‌سازی‌ها نقش ایفا کنیم، نه اینکه تنها شنونده تصمیمات باشیم.»
تحریم تنها مشکل نیست
مقیمی با انتقاد از برخی ناکارآمدی‌های ساختاری، به موانع موجود در مسیر بین‌المللی‌شدن صنعت حمل‌ونقل کشور اشاره کرد: «تحریم تنها مشکل ما نیست. ما با مدیریت ناکارآمد، ناوگان فرسوده، نبود جاده‌های استاندارد و مقررات قدیمی مواجه‌ایم.»
قواعد بازی که نمی‌شناسیم
او با صراحت بیان کرد: «ما درباره جهانی‌شدن زیاد صحبت می‌کنیم، اما قواعد بازی جهانی را بلد نیستیم یا نمی‌خواهیم بیاموزیم.»
«جهانی‌شدن با ابزارهای محلی ممکن نیست.»
اگر قرار است وارد رقابت جهانی شویم، باید قوانین‌مان را با دنیا هماهنگ کنیم. این شامل عضویت در کنوانسیون‌های بین‌المللی، اصلاح قوانین داخلی و توسعه زیرساخت‌های نرم‌افزاری و فیزیکی است. مقیمی می‌گوید: «اگر قرار است تغییری رخ دهد، باید از همین امروز، همین نقطه، آغاز کنیم.»
مدیون نسل آینده
در بخش پایانی سخنان، مقیمی با نگاهی مسئولانه به نسل‌های آینده، گفت: «ما به اندازه کافی تحقیق کرده‌ایم. زمان عمل فرا رسیده است. اگر امروز اشتباهات گذشته را تکرار کنیم، مدیون نسل‌های آینده خواهیم بود.»
«این وظیفه ماست که با درایت، صداقت و انسجام، مسیری برای آینده بسازیم که تکرار گذشته نباشد.»
در پایان، او با اشاره به اهمیت انتخابات انجمن، گفت: «افراد منتخب باید توانایی، انگیزه، تخصص و تعهد ایجاد تحول را داشته باشند. این جایگاه‌ها نباید فقط صندلی‌های تشریفاتی باشند؛ باید ابزار تحول باشند.»
یک پاسخ
با درود
متاسفانه باید عرض کنم ماهنامه ترابران دیگر آن رسانه وزین و پرمحتوای گذشته نیست، بسیار تحلیل رفته است، و در یک کلمه پايگاه خبری اختصاصی برخی افراد خاص شده، این تريبون اثرگذار بخش بزرگی از قدرت مالی خود را از ما اعضای انجمن ایران گرفته و می‌گیرد ولی در مقام عمل، اهمیتی حتی به مجمع عمومی ۱۳ مهر۴۰۴ انجمن قائل نشد برغم اینکه منتخبین این مجمع از میان جوانان متخصص حمل و نقل بین المللی انتخاب شدند این رسانه اهمیتی به انتخابات صنفی نداد و حتی تاکنون مصاحبه ای نیز با دبیر جدید و ریاست محترم انجمن نداشته است.
بجای این موضوعات، مانند یک دهه اخیر تريبون در اختیار افراد ثابتی ست، که دوره خدمتی آنان بسر آمده و بطور طبیعی هرآنچه در چنته داشته اند در چهار دهه گذشته بروز داده اند و حرف جدیدی برا گفتن ندارند، بلکه تکرار مکررات آزاردهنده است که خودشان نیز عامل به گفته هايشان نیستند!!
ریاست مجمع اخیر انجمن ایران را چهره ی کاریزماتیک و در یک کلمه شناسنامه صنف حمل و نقل کشور، جناب جواد سمساریلر بر عهده داشتند متاسفانه دریغا از یک گزارش خبری از سوی همکاران ترابران. اگر تجدیدنظر اساسی صورت نگیرد اعضای انجمن در رویکرد و خصوصا[انتشار آگهی] در ترابران تغییر رویه خواهند داشت.
بااحترام علیرضا علیزاده