رئیس انجمن حمل‌ونقل بین‌المللی و خدمات وابسته ایران تاکید کرد که منظم‌سازی و توجیه‌پذیر کردن مسیر ریلی چین - ایران، مستلزم صدور مجوز تأمین کانتینر برای این شیوه حمل و نقل است که فعلا در شرایط محدودیت تأمین کانتینر در این مسیر، این یک گلوگاه جدی بر سر راه حمل بین‌المللی و ترانزیت ریلی ایران است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ترابران، طی روزهای اخیر راه‌اندازی نخستین قطار دو سربار بار چین-ایران، بازتاب خبری گسترده‌ای داشت که مدیرعامل راه‌آهن این را به عنوان یک دستاورد مطرح کرد.
سبحان نظری، رئیس انجمن حمل‌ونقل ریلی و خدمات وابسته در جلسه کمیسیون حمل‌ونقل اتاق بازرگانی تهران با اشاره به این خبر، اظهار کرد: «حرکت قطار باری چین به ایران و برعکس، قبل از ایام کرونا هم چندین بار انجام شده بود اما به دلیل نبود توجیه اقتصادی و محدودیت‌های کرونا به‌صورت منظم و پایدار شکل نگرفت و هر بار پس از یک اجرای منفرد، متوقف شد.»
او با بیان اینکه شرکت سمندریل فورواردر داخلی این قطار باری چین به ایران و بالعکس بود، توضیح داد: «این قطار باری، قطعات خودرو را از چین برای ایران آورده بود و از ایران هم با بار گچ به چین بازگشت که همین دوطرفه بودن مسیر منجر به ایجاد توجیه اقتصادی برای آن شد و تجار از این مسیر ریلی به جای مسیر دریایی استفاده کردند.»
به گفته او، برقراری منظم سرویس ریلی برای مسیرهای طولانی مثل چین – ایران نیازمند تنظیمات بین‌المللی دقیق، وجود بار منظم و همچنین به صرفه بودن آن است که در حال حاضر این نوع حمل نسبت به حمل دریایی گران‌تر می‌شود، علاوه بر آن، عادت تجار و صاحبان بار به حمل دریایی این مسیر نیز تأثیر زیادی در کم‌اقبالی تجار به مسیر ریلی دارد؛ بنابراین زمانی این مسیر رونق خواهد یافت که استقبال مناسب تجار و وجود بار منظم دو طرفه را به همراه داشته باشد و به لحاظ هزینه‌ای و با در نظرگیری سرعت سیر بسیار مناسب، دارای قیمت رقابتی با حمل دریایی شود.
او معتقد است نکته مهم دیگر آن است که منظم‌سازی و توجیه‌پذیر نمودن این مسیر، مستلزم صدور مجوز تأمین کانتینر برای این شیوه حمل و نقل است و فعلا در شرایط محدودیت تأمین کانتینر در این مسیر، این یک گلوگاه جدی بر سر راه حمل بین‌المللی و ترانزیت ریلی ایران است.
رئیس انجمن حمل‌ونقل ریلی و خدمات وابسته ایران در ادامه با اشاره به ادعای برخی مسئولان در دو سه سال اخیر مبنی بر راه‌اندازی اولین قطار مسافری تهران-کربلا، گفت: «هرچند که این امر هم برای اولین بار و به عنوان یک دستاورد بیان شده اما این ادعا نیز مانند ادعای اخیر مربوط به قطار باری چین به ایران، واقعیت ندارد و در حقیقت اولین قطار مسافری مسیر کربلا، در سال ۱۳۹۵ حرکت کرد اما باتوجه به اینکه مسافران در این مسیر باید از تهران به شلمچه با قطار بروند و سپس از شلمچه تا بصره را با اتوبوس طی کنند و دوباره تا کربلا سوار قطار شوند، برای مسافران مسیر راحتی محسوب نمی‌شود؛ به ویژه این نکته مهم است که حمل‌ونقل کشور عراق بسیار نامنظم و فشل است و مسافران حین پیاده و سوار شدن سردرگم می‌شوند.»
نظری اذعان کرد: «به نظر می‌رسد چنین پرو‌ژه‌هایی صرفا در حد نگاه برندینگ و تبلیغات قابل طرح است و به عنوان یک پروژه منظم و به صرفه اقتصادی، فعلا و تا زمان تمهید مقدمات به شکل جامع و کامل، قابل اتکا و اجرا نیست.»
