در حالی که برخی از فعالان اقتصادی استان یزد مدعی هستند نرخ تعیین کرایهها به دست کامیونداران بومی است و آنها نرخهای بیش از عرف برای جابهجایی بار اعلام میکنند، اما رئیس انجمن رانندگان شهرستان بهاباد این ادعا را از اساس رد کرد و گفت: «آنها نهتنها کرایه بیشتری دریافت نمیکنند بلکه کرایههایشان از آنچه سازمان راهداری تعیین کرده کمتر است.»
محمد توکلی، رئیس انجمن رانندگان شهرستان بهاباد با تاکید بر اینکه مسئله بومیگرایی تنها به استان یزد اختصاص ندارد و در همه استانها رواج دارد، به خبرنگار پایگاه خبری ترابران گفت: «اینکه برخی افراد با نیت خاص نام دو شهرستان خاص از استان یزد را برجسته کنند و مدعی شوند در این دو شهرستان بومیگرایی وجود دارد اصلا کار درستی نیست. این ادعا نیز در حالی است که بومیگرایی در استان یزد نیز به آن صورت که درباره آن اغراق میشود، وجود ندارد.»
او با اظهار اینکه بومیگرایی در همه کشور هست و کسی هم نتوانسته آن را از بین ببرد، افزود: «البته رانندگان بومی در مواردی هم حق دارند که اولویت حمل و نقل کارخانهها و معادن شهر یا شهرستانی که در آن زندگی میکنند ابتدا با آنها باشد! مثلا رانندهای را در یک شهرستان دورافتاده فرض کنید که از هیچ امکاناتی برخورد نیست و باید برای هر کاری که میخواهد بکند به مرکز استان یا شهرهای بزرگ مراجعه کند. بنابراین طبیعی است که این دسته از رانندگان خواستار تسهیلات ویژه باشند و بخواهند بین آنها و رانندهای که در شهر بزرگ زندگی میکند در توزیع بار فرق وجود داشته باشد!»
رئیس انجمن رانندگان شهرستان بهاباد توضیح داد: «مثلا تصور کنید ماشین رانندهای در بهاباد خراب میشود و در شهر هیچ تعمیرگاهی وجود ندارد بنابراین باید به مرکز استان برود. یعنی ۲۰۰ کیلومتر طی کند تا بتواند به یک تعمیرگاه دسترسی پیدا کند. از این رو طبیعی است که درخواست داشته باشد برای او تسهیلات ویژه در نظر گرفته شود.»
واکنش به ادعای تعیین نرخ بالای کرایههای توسط رانندگان بومی
توکلی در پاسخ به ادعای تعیین کرایه با قیمت بالا توسط رانندگان محلی نیز گفت: «ما نهتنها بالاتر از تعرفه تعیین شده توسط سازمان راهداری که تن-کیلومتر است کرایه دریافت نمیکنیم بلکه از تعرفه مشخص شده هم کرایه کمتری میگیریم. این مسئله به راحتی قابل استعلام از سازمان راهداری است. تعیین کرایه یک فرمول و ضریبی دارد و چیزی نیست که بتوان آن را پنهان کرد.»
او سپس افزود: «اما سوال مهمی که آقایان باید پاسخ دهند این است که چرا وقتی نرخ دلار افزایش مییابد همه چیز در کشور باید گران شود اما کرایهها تغییری نکند؟ چرا من راننده باید هزینههای خودرو را به صورت دلاری پرداخت کنم اما کرایهها زیاد نشود؟ علاوه بر این افرادی که مدعی هستند کرایههای حملونقل ۵ برابر شده است بگویند چطور به این رقم رسیدهاند؟ چه سندی برای آن دارند؟ این ادعا به هیچ عنوان درست نیست.»
اگر کرایه خارج از عرف بگیریم صاحب کالا بار را روی ریل میبرد
توکلی تصریح کرد: «برای راستیآزمایی هم باید تاکید کرد که اگر کامیونداران نرخ کرایه خارج از عرف و آنچه سازمان راهداری تعیین کرده بالا ببرند کسی سراغ حمل بار با کامیون در استان یزد نمیآید. چرا که ریل در کنار ماست و مثل شهرستانهای دیگر نیست که راهآهن وجود نداشته باشد. صاحب کالا به راحتی میتواند بار را روی ریل ببرد و بار را با ریل حمل میکند؛ بنابراین این حرف درستی نیست که میگویند رانندگان بومی کرایهها را بالا میبرند و نرخ کرایه را تعیین میکنند. چون اگر این طور بود صاحبان کالا بار خود را به ریل منتقل میکردند.»
او با بیان اینکه مشکلات رانندگان کامیون در همه کشور یکی است، گفت: «مشکلاتی از قیبل عدم برخورد مناسب با رانندگان و کرایههای پایین حملونقل تا بیمه تکمیلی از معضلاتی است که باید فکری به حال آن شود. رانندهای که به دل جاده میزند و روزها در کنار خانوادهاش نیست بیمهاش بیمه معمولی است در حالی که باید برای ما سختی کار در نظر گرفته شود. اگر راننده کوچکترین دغدغهای داشته باشد نهتنها برای خودش که برای بقیه نیز در جاده خطر ایجاد میکند.»
توکلی یادآور شد: «شاهد بودیم که یکبار حدود یک هفته نارضایتی رانندگان کامیون کل کشور خوابید. این اتفاق یعنی که نبض اقتصاد کشور در دست رانندگان حملونقل است. بنابراین نیاز است به مشکلات این صنف رسیدگی بیشتر و برای نرخ کرایهها هم فکری شود.»
توزیع بار باید عادلانه باشد نه مساوی
رئیس انجمن رانندگان شهرستان بهاباد با بیان اینکه در حال حاضر بار چندانی در کل کشور وجود ندارد گفت: «این مسئله فقط مشکل استان یزد نیست و همه استانها با این مشکل مواجه هستند. آنچه باید در توزیع بار رعایت شود نه تقسیم آن به صورت مساوی بین رانندگان بومی و غیربومی بلکه تقسیم به صورت عادلانه است.»
او تاکید کرد: «از یک سو نباید همه بار به رانندگان بومی تعلق گیرد و از سوی دیگر نباید این گونه باشد که توزیع بار بین رانندگان بومی و غیربومی مساوی باشد. چون همان طور که تاکید شد رانندهای که یک شهرستان دورافتاده است باید کیلومترها طی کند که به امکانات دسترسی پیدا کند بنابراین باید حداقل در توزیع بار برای او سهمی در نظر گرفته شود.»
توکلی خاطرنشان کرد: «اگر مثلا ۱۰۰ هزار تن بار موجود است ۷۰ هزار تن آن را رانندگان بومی حمل کنند و ۳۰ هزار تن آن را بین رانندگان غیربومی توزیع کنند. در این صورت توزیع بار به صورت عادلانه صورت گرفته است. بنابراین نه باید بومیگرایی صرف وجود داشته باشد و نه اینکه رانندگان بومی هیچ مزیتی نسبت به رانندگان غیربومی نداشته باشند.»