یک کارشناس ارشد حوزه حملونقل ریلی با تاکید بر اینکه برای حمل بار باید در بخش ریلی سرمایهگذاری شود، تاکید کرد که توسعه حملونقل بار در بخش ریلی بر توسعه هوایی ارجحیت دارد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ترابران، اگرچه سرمایهگذاری در صنعت ریلی گران و دوره بازگشت سرمایه آن هم طولانی است اما اثرات آن بر کلیت اقتصاد کشور این سرمایهگذاری را هم ضروری و هم سودآور میکند. تنها یک مورد آن هم صرفهجویی در مصرف سوخت ناشی از گسترش حملونقل ریلی اقتصادیتر بودن آن را آشکار میکند و میلیاردها تومان سود نصیب کل اقتصاد میشود.
حملونقل ریلی ارزانتر و در دسترستر از حملونقل هوایی آن هم هواپیماهای کهنهای است که به دلیل تحریمها به طور استاندارد نوسازی نشده و از ایمنی لازم نیز برخوردار نیستند. کارشناسان توسعه حملونقل ریلی را بر توسعه حملونقل هوایی ارجح میدانند و تاکید دارند باید حجم باری را که به سمت ریل میآید افزایش داد.
اکنون حملونقل جادهای بر حملونقل ریلی و هوایی برتری دارد
سعید قصابیان، کارشناس ارشد حملونقل ریلی با بیان اینکه نمیشود بین حملونقل ریلی و هوایی یکی را انتخاب کرد چون هر کدام مشتریان خاص خود را دارند به خبرنگار پایگاه خبری ترابران گفت: «در بسیاری از مواقع مسافر هوایی سمت ریل نمیآید و مسافر ریلی هم سمت هواپیما نمیرود؛ بنابراین باید هر دو گونه حملونقل را داشت، ولی مشکل اینجاست که اکنون حملونقل جادهای بر هر دو مد حمل دیگر برتری دارد.»
او با بیان اینکه تعداد صندلی که هواپیماها میتوانند ارائه کنند، خیلی پایین است و کل کسانی که از حملونقل هوایی استفاده میکنند شاید ۴ درصد از کل مسافران کشور باشند، اضافه کرد: «افرادی که از حمل ریلی استفاده میکنند هم نسبت به جاده کم است. در سال گذشته ریل ۲۹ میلیون نفر را جابهجا کرده است و اکثر جابهجاییها و مسافرتها توسط جاده انجام میشود که در واقع روش خسارتبارتری برای مملکت است.»
قصابیان تاکید کرد: «اگر مسافر روی ریل یا هوا برود، طبیعتا خسارتهایی که الان به عنوان تصادفات زیاد جادهای یا مصرف زیاد سوخت داریم کمتر میشود. در واقع، راندمان و بهرهوری جاده خیلی پایین است اما به دلیل ضعف دو بخش هوایی و ریلی بخش حملونقل جادهای بهترین انتخاب مسافران است.»
رقابت جاده و ریل در حمل بار
این کارشناس ارشد حوزه حملونقل ریلی با تاکید بر اینکه درباره حمل بار اصلا نباید روی سیستم هوایی حساب باز کرد، گفت: «سیستم هوایی قرار نیست سیستم حمل بار باشد مگر بار کوچک. در حمل بار هم رقابت بین جاده و ریل است. سهم واقعی صنعت ریلی در حمل بار ۹ درصد است و باقی بار کشور را جاده میبرد یعنی جاده تقریبا ۱۰ برابر ریل سهم دارد و سهم ریلی یک دهم سهم جادهای است.»
او با اظهار اینکه اگر قرار باشد انتخاب کنیم که برای حمل بار روی کدام بخش سرمایهگذاری شود باید گفت که تنها راه نجات حملونقل کشور توسعه بخش ریلی است، گفت: «با این وضعیت کامیونها و وضعیت کامیونداران و کامیونرانان که میبینیم همیشه شاکی و در حال ضرر هستند تنها راه برای حمل بار از طریق ریل است. بنابراین باید به سمت حمل بار از طریق ریل حرکت کنیم و برای این کار چارهای جز سرمایهگذاری در این بخش نداریم.»
قصابیان با اظهار اینکه سیستم حمل بار توسط کامیون در جاده از این قدر بیشتر جواب نمیدهد، یادآور شد: «الان نسبت ۱۰ به ۱ که بین جاده و ریل است باید تغییر کند اما مشکلات ساختاری وجود دارد که صاحبان بار تمایلی ندارند بارشان را روی ریل بیاورند. این واقعیتی است که نمیشود آن را انکار کرد.»
لزوم افزایش تمایل صاحب بار برای انتقال بار از جاده به ریل
این کارشناس ارشد حوزه حملونقل با بیان اینکه باید برای افزایش تمایل صاحب بار بار برای انتقال بار از جاده به ریل اقدامات زیادی انجام شود اظهار کرد: «یکی از آنها این است که به هر حال زمان سفر ریلی اگر میخواهد با جاده رقابت کند باید کم شود و باید این زمان سفر را کاهش داد. این مشکل داخلی راهآهن است که نمیتواند زمان سفر ریلی را کوتاه کند. باید به دنبال این باشیم که زمان سفر ریلی کوتاه شود تا برای صاحب بار بصرفد که بارش را از جاده به روی ریل بیاورد.»
او اضافه کرد: «مساله مهم بعدی که باعث میشود صاحب بار بار ترجیح دهند بارشان از از جاده حمل کنند نه از طریق ریل هزینه بالاتر ریل است. در حال حاضر اگر شما باری داشته باشید وهزینه جابهجایی آن را ضرب در زمان سفر کنید جاده در این حساب و کتاب برنده میشود.»
این کارشناس ارشد حوزه حملونقل خاطرنشان کرد: «باید سرعت بازرگانی را افزایش داد تا بار از جاده به ریل بیاید. این کار باید در صنعت ریلی انجام شود و متولی آن هم راهآهن است. مدیریت سیر و حرکت قطارها در دست راهآهن است و باید این مشکل حل شود.»