رئیس هیئت‌مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته با اشاره به اینکه ابرپروژه‌ها حاصل تصمیم‌گیری‌های مافیایی است، تصریح کرد که با این ساختار فعلی، حمل و نقل به یک مجمع‌الجزایر فراموش‌شده تبدیل شده است که سرعت تخریب آن بیشتر از اصلاحش است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ترابران، سبحان نظری، رئیس هیئت‌مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته، در نشست «راه نشان» با موضوع «اولویت حمل و نقل شهری و منطقه‌ای دولت چهاردهم»، کلان پروژه‌ها را حاصل تصمیم‌سازی تیم‌های مافیایی دانست و با عنوان اینکه آغاز ابرپروژه‌ها بر اساس تصمیم‌سازی عالمانه و بر اساس داده‌های علمی نیست، تاکید کرد که ناگهان کسی فرا می‌رسد و می‌گوید که زمین را سوراخ می‌کنیم اما همین تصمیم‌گیری هزینه بسیار بالایی دارد.
این مقام صنفی با اشاره به پروژه برون شهری قطار سریع‌السیر، اظهار کرد: «برای مثال طرح قطار سریع‌السیر از مبدأ به مقصدی مطرح است و برآورد قیمت اولیه پروژه ۲۰ تا ۲۵ میلیارد دلار خواهد بود. کسانی که با اقتصاد کشور آشنا باشند می‌دانند که چه مبلغ کلانی است.»
نظری با اشاره به اینکه ابرپروژه‌ها با وضعیت فعلی کشور تناسبی ندارد، افزود: «برای مثال قطار سریع‌السیر در چین و اروپای غربی توسعه یافت که چگالی جمعیت زیاد است و کاربر مناسب آن وجود دارد و در کل کشورهایی بودند که درآمد ملی متناسبی با افتتاح این پروژه‌ها داشتند؛ این پروژه در بقیه دنیا اجرا نشده و اگر اجرا هم شده به عنوان یک برند ملی معرفی می‌شود.»
مسائل کوچک به بحران تبدیل شده است
رئیس انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته اظهار کرد: «نظام حمل و نقل ایران در مقیاس شهری، منطقه‌ای و کشوری، وارد یک دوره مواجهه با بحران‌های بزرگ شده است.»
نظری تاکید کرد که آنقدر مسائل کوچک را حل نکردیم که دیگر حل مسائل صرفاً راهکار اقتصادی ندارد و تبعات اجتماعی، سیاسی و امنیتی خواهد داشت.
او با اشاره به اینکه قیمت سوخت یکی از بحران‌هاست، تصریح کرد: «راهکارهایی که اجرا می‌کنیم شاید نسبت به یک دهه گذشته اولویت‌بندی متفاوتی داشته باشد.»
او با عنوان اینکه بحران‌ها و تهدیدات بزرگ شده‌اند اما از طرفی فرصت‌ها وجود دارند، خاطرنشان کرد که باید با ابتکارات بزرگ با این مسائل برخورد کرد و فراتر از چهارچوب‌ها فکر کرد.
ضرورت اصلاح ساختارها
این کارشناس در ادامه با اشاره به اینکه در حل مسائل باید دنبال راه‌های مناسب رفت و از شوآف پرهیز کرد، گفت: «به لحاظ ایجابی طبیعتاً باید سراغ اصلاح ساختار و برخی سیاست‌های کلان برویم.»
نظری به تلاش برای تاسیس وزارت حمل و نقل اشاره کرد و گفت: «اخیراً تلاشی شد که وزارت حمل و نقل، از تلفیق بخش‌های مربوطه در وزارت راه و کشور تشکیل شود که به شکست منتهی شد اما چنین کاری ضرورت دارد؛ زیرا حمل و نقل در وزارتخانه کاملاً سیاسی کشور گم شده است. حتی می‌توان گفت که حمل و نقل به یک مجمع‌الجزایر فراموش شده تبدیل شده است که در این ساختار فعلی، سرعت تخریب آن بیشتر از سرعت اصلاح آن است.»
لزوم آزادسازی دسترسی به اطلاعات
این مقام صنفی دسترسی آزاد به اطلاعات را یکی از مسائل مهم و فراموش شده دانست که باید از دولت چهاردهم مطالبه شود.
نظری با تاکید بر اینکه در شرایط فعلی تصمیم‌سازی فعلاً تعطیل است، درباره تاثیر آزادسازی دسترسی به اطلاعات بیان کرد: «این کار بر تصمیم‌گیری‌ها موثر است زیرا کارشناسان با یک مخزن خوب از داده‌ها، یک مدیر خطاکار را افشا می‌کنند که تا 10 سال کسی جرأت نکند به چنین کسی مدیریت پستی را بسپارند.»
او با تاکید بر اینکه می‌توان این آزادسازی را یک مطالبه ملی کرد، خاطرنشان کرد: «باید چند اندیشکده وجود داشته باشد که اگر ابرپروژه‌ای به‌صورت اشتباه بخواهد تصویب و اجرا شود آنها به سرعت با ادله منطقی از تصویب آن جلوگیری کنند.»
