بدترین فرودگاه‌های جهان شامل فرودگاه‌های بین‌المللی لس‌آنجلس، لاگواردیا نیویورک، شیکاگو اوهار، هیترو لندن، لیبرتی نیوآرک، شارل‌دوگل پاریس، میامی، نینوی آکوینو مانیل، پیرسون تورنتو و سائوپائولو-گوارولوس هستند.

به گزارش پایگاه خبری ترابران به نقل از ایمنا، سفر هوایی به‌خودی‌خود بسیار استرس‌زاست، در این میان بعضی از فرودگاه‌ها این تجربه را غیرقابل تحمل می‌کنند.

از تأخیرهای مداوم و پایانه‌های پر هرج‌ومرج گرفته تا خدمات ضعیف به مسافران و خطوط امنیتی کابوس‌وار، این فرودگاه‌ها بین مسافران به ناامیدکننده بودن شهرت پیدا کرده‌اند و به‌دلیل شلوغی بیش از حد، امکانات قدیمی یا اتصالات نامطمئن به‌طور مکرر مسافران را به وحشت انداخته‌اند، تا آنجا که بیشتر آنها سعی دارند تا جای ممکن از آنها اجتناب کنند. در ادامه با بدترین فرودگاه‌های جهان آشنا می‌شویم که به دلیل تأخیر، ناکارآمدی و شکایات مسافران بدنام هستند.

کابوس ترافیکی

فرودگاه بین‌المللی لس‌آنجلس (LAX) یکی از شلوغ‌ترین، آشفته‌ترین و خسته‌کننده‌ترین فرودگاه‌های جهان برای مسافران است. طرح ترمینال این فرودگاه گیج‌کننده، ازدحام ترافیک در آن فاجعه‌بار و تردد بین پایانه‌ها ناایمن است. تأخیر در پروازها در فرودگاه بین‌المللی لس‌آنجلس امری عادی است و با پروژه‌های ساخت‌وساز مداوم، مسافران همواره درگیر پیچ‌وخم‌های مسیرهای انحرافی و مسافت‌های طولانی پیاده‌روی هستند. این فرودگاه می‌تواند یک سفر ساده را به یک فاجعه تبدیل کند.

 فرودگاهی مداوم در حال توسعه

فرودگاه لاگواردیا نیویورک (LGA) به‌دلیل ترمینال‌های قدیمی و تنگ و تأخیرهای مکرر، مدت‌هاست که محل شوخی‌های فرودگاهی بوده و هرچند بازسازی‌های اخیر تا حدودی این تجربه را بهبود بخشیده است، همچنان با گزینه‌های ضعیف حمل‌ونقل عمومی، ازدحام بیش از حد و شلوغی باندها دست‌وپنجه نرم می‌کند.

مسافران این فرودگاه را به‌عنوان یکی از استرس‌زاترین فرودگاه‌های آمریکا توصیف می‌کنند که تأخیر در پروازهای آن بیشتر از پروازهای به‌موقع‌اش است.

 مرکز تاخیرها

فرودگاه بین‌المللی شیکاگو اوهار (ORD) هرچند یک مرکز اصلی پرواز در شیکاگو است، یکی از بدترین فرودگاه‌ها در زمینه لغو و تأخیر در پروازهاست و مسافران به‌دلیل شرایط آب‌وهوایی شدید در زمستان، رعدوبرق‌های مکرر و ازدحام ترافیک هوایی، با اتلاف زمان بیشتری در فاصله انتظار تا پرواز روبه‌رو می‌شوند.

بزرگی این فرودگاه نیز توقف در آن را استرس‌زا می‌کند، زیرا گاهی رفتن از یک ترمینال به ترمینال دیگر نیاز به یک حرکت سریع و حتی دویدن در راهروهای بی‌پایان دارد.

ازدحام‌های سرسام‌آور

فرودگاه هیترو لندن (LHR) یکی از فرودگاه‌های شلوغ بین‌المللی جهان است، اما به خطوط امنیتی طولانی، چیدمآنهای گیج‌کننده ترمینال‌ها و سالن‌های شلوغ شهرت دارد.

مسافران این فرودگاه تا دو ساعت از زمان خود را در مرحله بررسی امنیتی و کنترل پاسپورت می‌گذرانند و برای بسیاری، هیترو بیشتر شبیه یک اتاق انتظار است تا یک فرودگاه در سطح جهانی.

 تأخیر تأخیر تأخیر

فرودگاه بین‌المللی لیبرتی نیوآرک (EWR)  همواره در میان بدترین فرودگاه‌های ایالات‌متحده‌آمریکا برای پروازهای به‌موقع قرار دارد.

لغو مکرر پروازها و فقدان سازماندهی کلی، این فرودگاه را به کابوس مسافران تبدیل کرده است. حتی زمانی که پروازها بدون مشکل انجام می‌شود، پایانه‌های قدیمی فرودگاه، غذاهای گران‌قیمت و چیدمان گیج‌کننده، تجربه ناخوشایندی را ایجاد می‌کنند.

 هزارتوی سردرگمی

تردد در فرودگاه شارل‌دوگل پاریس (CDG) به‌رغم اینکه یکی از مهم‌ترین مراکز بین‌المللی اروپا محسوب می‌شود، بسیار ناامیدکننده است. پایانه‌های این فرودگاه از هم فاصله زیادی دارند و در آنها خدمات مشتری وجود ندارد که این امر ارتباطات را استرس‌زا می‌کند.

بسیاری از مسافران از انتظارهای طولانی در بخش‌های امنیتی و کنترل پاسپورت در این فرودگاه شکایت دارند و بعضی از آنها تأخیرهای چند ساعته را گزارش می‌دهند. این فرودگاه به‌شدت از ویژگی‌های شهری که به ظرافت و کارایی شهرت دارد، دور است.

 خطوط طولانی و خدمات ضعیف

فرودگاه بین‌المللی میامی (MIA) دروازه‌ای کلیدی به آمریکای لاتین، اما یکی از پراسترس‌ترین فرودگاه‌ها در ایالات متحده آمریکاست. خطوط گمرکی و مهاجرتی این کشور بسیار طولانی است و علائم ضعیف و چیدمان نامنظم، پیدا کردن مسیر را برای مسافران دشوار می‌کند.

تأخیرها در این فرودگاه امری عادی است و با ارائه تعداد کمی غذا و صندلی، انتظار را برای پرواز در خود بی‌پایان می‌کند.

قدیمی و غرق‌شده

فرودگاه بین‌المللی نینوی آکوینو مانیل (MNL) به‌دلیل زیرساخت‌های ضعیف، ازدحام بیش از حد و ناکارآمدی همواره در لیست بدترین فرودگاه‌های جهان قرار گرفته است. این فرودگاه از قطعی برق مکرر، مشکلات تهویه مطبوع و زمان انتظار طولانی برای دریافت چمدان رنج می‌برد. بررسی‌های امنیتی در این فرودگاه بسیار طول می‌کشد و برای مسافران تجربه‌ای خسته‌کننده است.

با صندلی‌های محدود و فرآیندهای آشفته سوار شدن، فرودگاه بین‌المللی نینوی آکوینو مانیل مکانی است که بیشتر مسافران سعی می‌کنند از آن اجتناب کنند.

کابوس تاخیرها

فرودگاه بین‌المللی پیرسون تورنتو (YYZ) به دلیل تأخیر در پرواز، مشکلات بار و ازدحام بیش از حد بدنام است. روند گمرک این فرودگاه به طرز دردناکی کند است، به‌طوری‌که مسافران اغلب بیش از یک ساعت منتظر می‌مانند تا از گیت عبور کنند.

در زمان اوج سفر، خطوط امنیتی بی‌پایان‌ی در این فرودگاه کشیده می‌شوند و بسیاری از مسافران انتظار طولانی‌مدت را برای دریافت چمدآنهای خود گزارش می‌دهند. برای یک مرکز اصلی آمریکای شمالی، شهرت پیرسون در سال‌های اخیر بسیار ضربه خورده است.

مبارزه‌ای از آغاز تا پایان

فرودگاه بین‌المللی سائوپائولو-گوارولوس (GRU) به‌عنوان بزرگ‌ترین فرودگاه برزیل، دروازه اصلی برای مسافران بین‌المللی است، مسافران به‌طور مرتب از خطوط طولانی مهاجرتی، پیشخوآنهای نامنظم چک‌این و حداقل امکانات این فرودگاه شکایت دارند. گزینه‌های غذایی در این فرودگاه محدود و گران هستند و تردد بین پایانه‌ها چالش‌برانگیز است.

تأخیرهای مکرر پرواز و مشکلات گم شدن چمدان، فرودگاه بین‌المللی سائوپائولو-گوارولوس را به یکی از ناامیدکننده‌ترین فرودگاه‌ها برای ترانزیت تبدیل کرده است.