اتحاد خطوط هوایی برای مقابله با ورود فناوری به تسهیل سفر هوایی و اتصال شبکههای بینالمللی در صدد تغییر قوانین اتحاد و بهروزرسانی آن هستند، چراکه ارزش اصلی یک اتحاد، دسترسی به تعداد مقاصدی است که هر عضو برای عضو دیگر قائل است.
به گزارش پایگاه خبری ترابران به نقل از انجمن شرکتهای هواپیمایی، هنگامی که دو یا چند شرکت هواپیمایی توافق میکنند که در مسیرهای پروازی خود با یکدیگر همکاری کنند، اتحاد خطوط هوایی شکل می گیرد. «استار آلینس» بزرگترین اتحاد خطوط هوایی جهان است، زیرا پنج شرکت ایر کانادا، لوفتهانزا، اس.آ.اس، تای ایرویز و یونایتد ایرلاینز در سال 1997 این اتحاد را تشکیل دادند و اکنون 26 شرکت هواپیمایی عضو آن هستند.
استار آلینس از لحاظ تاریخی بزرگترین اتحاد از نظر ظرفیت خطوط هوایی بوده و پس از آن «اسکای تیم» و سپس «وان ورد» قرار دارند. همهگیری کرونا روی رتبهبندی اتحادها تأثیری نداشت، اگرچه به ناچار هر سه کاهش چشمگیر عملیاتی را تجربه کردند.
در سال 2022، در حالی که ظرفیت خطوط هوایی جهانی هنوز 17.8 درصد کمتر از سطح 2019 بود، سه اتحاد بزرگ هواپیمایی مدت بیشتری طول کشید تا بهبود یابند. وان ورد با 18.5 درصد کمتر از میزان سال 2019 نزدیکترین نقطه به سطح قبل بود، در حالی که اسکای تیم با 23درصد و استار آلینس با 24 درصد پایینتر از وان ورد قرار داشتند.
اتحاد و شراکت خطوط هوایی این روزها آنقدر در صنعت رایج است که به ندرت به تیتر اخبار تبدیل میشود، مگر اینکه یک مشارکت جدید شکل گیرد یا یک شرکت هواپیمایی اتحاد را ترک کند؛ مثلا خروج «چاینا ساترن» از اسکای تیم در سال 2018 و اعلام اخیر توافقنامه بین خطوط هوایی امارات و خطوط هوایی الاتحاد توجه رسانههای زیادی را به خود جلب کرد، اما برخی این پرسش را مطرح کردند که آیا این قرارداد موفق خواهد بود؟
قبل از همهگیری کرونا، برنامهریزیهای بلندمدت صنعت بر اتحادها تأثیر میگذاشت، از جمله نوسان ظرفیت جهانی در سایه حضور خطوط هوایی کمهزینه (LCC) . همهگیری کرونا این روند را تسریع کرد، زیرا خطوط هوایی کمهزینه با آزمایش مسیر، رشد شبکه و ارائه محصولات بهتر به نیازهای مسافران پاسخ بهتری دادهاند.
ورود فناوری به تسهیل اتصال شبکههای بینالمللی
خطوط هوایی کمهزینه در 12 ماه منتهی به می 2023 بالغ بر31 درصد از ظرفیت خطوط هوایی جهان را اداره کردهاند که تقریباً دو برابر بزرگترین اتحاد یعنی استار آلینس با 17 درصد از سهم بازار بوده است. البته عملکرد اتحاد خطوط هوایی کمهزینه در این میان چشمگیر نیست چراکه شرکتهای فناوری که هدفشان آسانتر کردن سفرهای هوایی است، با رویکردی جدید برای سادهسازی سفر هوایی و اتصال شبکههای بینالمللی به این حوزه ورود کردهاند.
اتحاد خطوط هوایی برای مقابله با این چالش در صدد تغییر قوانین اتحاد و بهروزرسانی آن هستند، چراکه ارزش اصلی یک اتحاد، دسترسی به تعداد مقاصدی است که هر عضو برای عضو دیگر قائل است. در سال منتهی به می 2023 استار آلینس با 1289 مقصد و اسکای تیم با 1058 مقصد و وان ورد با 998 مقصد فعالیت داشتهاند.
البته حوزههای دیگری به جز دسترسی مقصد مانند سادهسازی فرآیندهای سفر، برنامههای وفاداری، خرید گروهی و… نیز وجود دارد که برای اتحادها میتواند ارزشآفرین باشد.
این نگرش اشتباه است که فکر کنیم اتحاد خطوط هوایی نوعی محدودیت در شیوه همکاری یک شرکت هواپیمایی با سایر شرکتهای هواپیمایی خارج از اتحاد ایجاد میکند. برای نمونه بدانید که ترکیش ایرلاینز عضو استار آلینس است و با 16 عضو آن کد اشتراک دارد، در حالی که با 32 شرکت هواپیمایی دیگر نیز پروازهای کد مشترک دارد. خطوط هوایی کانتاس نیز یکی از اعضای وان ورد با 8 عضو اتحاد کد مشترک و با 19 شرکت هواپیمایی خارج از اتحاد، پروازهای با کد مشترک دارد.
البته شک نکنید که اتحادهای بزرگ خطوط هوایی همواره موفقیت آمیز عمل کردهاند. امروزه، نزدیک به 45 درصد از همه صندلیهای خطوط هوایی برنامهریزیشده، زیر چتر یکی از این اتحادها فروخته میشوند. در این میان تعادل رضایتبخش بین برندسازی فردی خطوط هوایی و برندسازی اتحاد چالش پیش روی صنعت هواپیمایی است.