یک فعال صنعت هوانوردی گفت: «درباره قطعات خارج از رده نباید به‌گونه‌ای عمل کرد که امکان جعل‌کاری با ظاهر قابل استفاده وجود داشته باشد؛ چراکه خرابی هواپیما، مستقیما جان افراد را نشانه می‌گیرد.»
حسین منتظری‌فر، مدرس و فعال صنعت هوانوردی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری ترابران، با تاکید بر اهمیت اوراق کردن و دفع قطعات و ضایعات هواپیما (Reject Scrap)، تصریح کرد: « باتوجه به برخی سوداگری‌ها در حوزه اسقاط قطعات هواپیماها مبنی بر اینکه قطعات خارج از رده و غیراستاندارد گاهی توسط برخی افراد تعمیر و مجددا به چرخه مصرف بازمی‌گردد، لذا نظارت و جریمه قضایی سنگین سوء مصرف، برای جلوگیری از این امر بسیار ضروری و مهم است.»
قطعات اسقاطی هواپیما باید مثله شود
او با اشاره به اهمیت جلوگیری از سوءاستفاده از قطعات ضایعاتی و اسقاطی هواپیما، افزود: «معمولا برخی افراد تصمیم‌گیر تنها به دور ریختن قطعات ضایعاتی هواپیما اکتفا می‌کنند، در حالی‌که تجهیزات مهم و قطعات اسقاطی هواپیما باید طی فرآیندی کنترل شده قبل از رهاسازی به نوعی قطعه قطعه (مثله) شود که به هیچ وجه قابل استفاده مجدد نباشند.»
منتظری‌فر افزود: «این روش‌ها در شرح استانداردها و شیوه‌نامه‌های سازمان‌های نظارتی جهانی و همچنین سازمان هواپیمایی کشوری به صراحت تشریح شده است، اما درواقع نظارت‌های کنترلی مثل نظارت‌های درون سازمانی گاهی موثر عمل نمی‌کنند.»
این فعال صنعت هوانوردی ادامه داد: «درباره قطعات خارج از رده نباید به‌گونه‌ای عمل کرد که امکان جعل‌کاری با ظاهر قابل استفاده اعم از آبکاری مجدد، کوتاه کردن و رزوه کردن مجدد پیچ‌های بلند، جوشکاری، ماشین‌کاری، تمیز کردن، پرداخت یا رنگ‌آمیزی وجود داشته باشد چراکه خرابی هواپیما، مستقیما جان افراد را نشانه می‌گیرد.»
روش‌های مثله‌کردن قطعات ضایعاتی
منتظری‌فر در ادامه با اشاره به روش‌های قطعه قطعه کردن(Mutilation ) ، اظهار کرد: «سنگ‌زنی، سوزاندن تحت گرمای شدید، حذف یک بخش و یا قطع محل اتصال، اعوجاج و تغییر شکل دائمی قطعات، ذوب کردن و … از جمله روش‌های مثله کردن ضایعات هواپیما است.»
او معتقد است که برخی رویه‌های رایج در مثله‌کردن قطعات اعم از مهر زدن (مانند مهر R روی قطعه، اسپری کردن با رنگ، علائم‌گذاری با ضربه پتک و چکش، شناسایی با برچسب یا علامت‌گذاری از رده خارج شده، ایجاد سوراخ‌های کوچک و متخلخل قطعات و اره کردن دوتکه از جمله روش‌های نامناسب هستند که تاثیر کمتری در کنترل سواستفاده دارند.
این فعال صنعت هوانوردی گفت: «افرادی که قطعات و مواد ضایعاتی را دوباره‌سازی و ظاهرسازی می‌کنند، شاید تکنسین‌های ماهری باشند و قطعات برش خورده را به گونه‌ای بازسازی کنند که تشخیص قطع شدن آن دشوار باشد.»
جداسازی اقلام مصرفی و ضایعاتی ضروری است
این مدرس صنعت هوایی تاکید کرد: «ضایعات یا قطعات با عمر محدود منقضی شده نباید به هیچ شخص یا شرکتی انتقال داده شود که احتمال استفاده واقعی این ابزار روی وسایل پرنده وجود دارد، بلکه سازمان‌هایی که مدیریت این قطعات منقضی شده را دارند، باید با ایجاد یک منطقه قرنطینه، اقلام ضایعاتی را از موجودی‌های فعال قابل سرویس جدا کرده و از دسترسی غیرمجاز جلوگیری کند.»
او درباره روش شناسایی قطعات، خاطرنشان کرد: «همه خریداران قطعات هواپیما باید اطمینان حاصل کنند که قطعات و مواد ضایعاتی که ممکن است به اشتباه در موجودی فعال تحت کنترل انبار، قطعات قابل خدمت مجاز معرفی شده‌اند، هرگز دریافت نکنند.»
