یک استاد دانشگاه نروژ گفت: «مشکلات محیطزیستی امروز ایران ناشی از سوءمدیریت بوده و تهدید جدی برای چشمانداز طبیعی است اما آلودگیهای ناشی از گردشگری کاملا قابل کنترل است.»
به گزارش پایگاه خبری ترابران، اگرچه گفته میشود که رابطه صنعت گردشگری با محیطزیست پیچیده است و در بسیاری از شرایط ایجاد زیرساختهای گردشگری مانند ساخت فرودگاه، جاده، اسکله، اقامتگاه، رستوران و… موجب تخریب محیطزیست میشود؛ دکتر ناصر کرمی، کارشناس محیطزیست و گردشگری در گفتوگو با خبرنگار ما با تاکید بر گردشگری کنترلشده و تحت برنامهریزی بهعنوان گردشگری پایدار، اظهار کرد: «گردشگری پایدار با استانداردهای محیطزیستی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه میزبان منافاتی ندارد و لطمه نمیزند.»
او تصریح کرد: «اصل طلایی در گردشگری پایدار این است که رفتوآمد گردشگر اثر کنترل نشده و ناخواستهای روی محیط بهویژه در بحث محیطزیستی و فرهنگی ندارد.»
این کارشناس محیطزیست و گردشگری افزود: «در گردشگری پایدار جامعه میزبان نباید از منظر محیطزیستی، چشمانداز فرهنگی و جامعه انسانی دچار تغییرات محیطی و ناخواسته ناشی از آمدورفت توریست شود.»
گردشگری منافاتی با فرهنگ جوامع ندارد
او در ادامه با اشاره به دو نکته مهم در توریسم پایدار، افزود: «در وهله اول گردشگر نباید اثری روی مولفههای اکولوژیک اعم از رفتار حیات وحش و یا چشمانداز طبیعی مقصد داشته باشد و مهمتر اینکه رفتوآمد گردشگر نباید موجب شود تا به آداب و رسوم، آیینها و ارزشهای فرهنگی یک جامعه مانند یک کالا نگاه کرد که قابلتی خریدوفروش و معاوضه دارد؛ زیرا آداب و رسوم و فرهنگ یک جامعه هویت آن جامعه است.»
کرمی گفت: «در جامعهای که براساس سنتها و ارزشهای فرهنگی بومی و سنتی شکل گرفته، به هیچوجه توریست حق تغییر این سنتها و یا تبدیل آنها به یک نمایش صرف و کالاگونه را ندارد.»
او افزایش درآمد را جان گردشگری پایدار برای جامعه مقصد گردشگر دانست و یادآور شد: «درآمد حاصل از گردشگری اگر مدیریت درستی نداشته باشد منجر به توزیع ناعادلانه آن و در نهایت ایجاد شکاف اجتماعی و گسترش ناامنی ناخواسته میشود.»
مسئله اصلی، زباله نیست
این استاد دانشگاه نروژ اظهار کرد: «مقابله با مسائل محیطزیستی اعم از تولید زباله و یا تغییر چشمانداز بسیار مهم است اما درواقع مسئله اصلی محیطزیست ایران، زباله نیست بلکه مواردی اعم از خشکسالی، بیابانزایی، فرسایش خاک، جنگلزدایی، نابودی حیات وحش و… تهدید بسیار فراتری نسبت به زباله است که هیچ ربطی با گردشگری ندارد.»
او مشکلات محیطزیستی ایران را ناشی از سوءمدیریت خواند و گفت: «هرچند که گردشگری و بهویژه گردشگران غیرصنعتی در جوامع و محیط طبیعی موثر هستند اما اثر مهمی در شکلگیری چشماندازهای ایران ندارد و مسئله آلودگی در دنیا قابل کنترل و مدیریت است اما مسائلی مثل تغییر کاربری، پاکتراشی جنگل و فعالیتهای صنعتی که اثرات بسیار مخرب و نگرانکنندهای دارد، بهراحتی قابل جبران نیست.»
کرمی معتقد است که اثر گردشگر بر محیطزیست مخرب و نگرانکننده نیست، اگرچه با توسعه گردشگری و افزایش مسافرتها امکان خطر هست اما کاملا قابل کنترل است.
نفع گردشگری بیشتر از ضرر آن است
او با بیان اینکه نفع گردشگری برای محیطزیست ایران بیشتر از ضرر آن است، اذعان کرد: «در بسیاری مواقع توجه گردشگرها به یک منطقه منجر به بهبود وضعیت آن شده و مردم بومی بیشتر برای حفاظت از محیط طبیعی خود ترغیب شدهاند که میانکاله و جنگل هیرکانی از جمله این مناطق هستند که حفاظت از آنها بیش از سایر مناطق ناشناخته در مرکز توجه است زیرا گردشگر باعث بیشتر دیده شدن چنین مناطقی میشود.»
این کارشناس محیطزیست و گردشگری با اشاره به اینکه در ایران مقولهای بهنام توریسم برنامهریزی شده نداریم، گفت: «نیاز ضروری توریسم در جامعه امروزی توسعه با برنامهریزی و مدیریت است؛ چراکه در توسعه پول، آموزش، امکانات و انگیزه برای جامعه محلی و نهایتا زیرساختهای بهتری برای گردشگری فراهم میشود.»
کرمی توسعه گردشگری را امری مغفول در ایران دانست و خاطرنشان کرد: «تا زمانی که گردشگری توسعه پیدا نکند و بدون برنامه پیش رود، باید منتظر مشکلات و عوارض ناخواسته بیشتری خواهیم بود.»
