نایبرئیس انجمن شرکتهای حمل و نقل مسافری استان تهران خبر داد که امضاهای کارزار اینترنتی در اعتراض به بخشنامههای غیرکارشناسی سازمان راهداری علیه رانندگان و مالکان ناوگان مسافربری به ۱۸۰۰ امضا رسیده و هشدار میدهد بحران فرار اتوبوس از ناوگان حملونقل عمومی بسیار جدی است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ترابران، فعالان بخش حمل و نقل مسافری در اعتراض بخشنامههای اخیر معاونت حمل و نقل سازمان راهداری برای رانندگان اتوبوس، مالکان اتوبوس و شرکتهای حمل و نقل مسافری، کارزار اینترنتی راهاندازی کردهاند که به گفته نایبرئیس انجمن شرکتهای حمل و نقل مسافری استان تهران تاکنون ۱۸۰۰ نفر از فعالان این بخش آن را امضا کردهاند.
در این کارزار اینترنتی به بخشنامههایی «مکرر و غیرکارشناسی» معاونت حمل و نقل سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای در سالهای اخیر اعتراض شده است. همچنین فعالان بخش حمل و نقل مسافری جادهای به عدم پیگیری و اعمال واقعی کرایه بر اساس نفر بر کیلومتر، عدم حمایت واقعی از سرمایهگذاران برای نوسازی ناوگان و واردات، ارجاع پروندههای تخلفات شرکتها به قوه قضائیه بر خلاف ضوابط سازمان و اعمال جرایم سنگین برای شرکتها اعتراض کردهاند.
ترابران برای پیگیری بیشتر این موضوع با حامد باقری، نایبرئیس انجمن شرکتهای حمل و نقل مسافری استان تهران گفتوگو کرد.
جرایم ۱۰ برابر شد؛ قیمت بلیت ۲۹ درصد افزایش یافت!
او با اشاره به راهاندازی این کارزار اینترنتی گفت: «ما اکنون کارزاری اینترنتی برای اعتراض به بخشنامههای غیرکارشناسی معاونت حملونقل سازمان راهداری که در چند سال اخیر صادر شده و به بخش حملونقل جادهای آسیب زیادی زده است راهاندازی کردهایم که تا کنون حدود ۱۸۰۰ نفر این کارزار را امضا کردهاند و در آن متن مشخص است که به چیزهایی اعتراض کردهایم.»
باقری در ادامه توضیح داد: «اعتراض ما گذشته از قیمت تمامشده بلیت، مشکلات زیاد دیگری است که داریم. سازمان راهداری بهعنوان متولی بخش حمل و نقل جادهای وظایفی برعهدهاش است و وظیفهاش تنها صدور نیست. یکی از وظایف سازمان، نوسازی ناوگان است در حالی که الان عمر ناوگان حمل و نقل مسافربری ما بسیار بالا رفته است. همچنین هزینههای نگهداری به شدت بالا رفته و قیمت خرید خودرو بسیار زیاد است. همه اینها در حالی است که سازمان در سال یک بار برای تعیین نرخ کرایهها جلسه میگذارد و با زور و فشارهایی که میآوریم نهایتاً مبلغ کمی اضافه میشود. مثلاً سال قبل ۲۹ درصد افزایش نرخ کرایه درنظر گرفتند این در حالی که سال گذشته جرایم کمیسیونهای رسیدگی به تخلفات شرکتها و مالکان و رانندگان ۱۰ برابر شده است. یعنی در سال ۱۴۰۱ سقف میزان مبالغ جرایم بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان بود اما الان به ۱ میلیون تومان تا ۵ میلیون تومان رسیده است!»
کاهش ۸ هزار دستگاه اتوبوس در 2 سال!
او با تاکید بر اینکه دولت در هیچ کدام از این موارد نتوانسته کمک حال سرمایهگذاران باشد، یادآور شد: «سازمان با بخشنامههای غیرکارشناسی که صادر میکنند عملاً سرمایهگذاران در این بخش را فراری داده است. اکنون تعداد ناوگان فعال ما به ۶ هزار تا رسیده است و هر روز هم کمتر میشود. به جرأت میتوان گفت در دو سال اخیر تعداد ناوگان مسافربری از ۱۴ هزار دستگاه اتوبوس به ۶ هزار دستگاه رسیده است. یعنی از نصف هم کمتر شده است.»
نایبرئیس انجمن شرکتهای حمل و نقل مسافری استان تهران افزود: «تشخیص این موضوع هم کار سختی نیست و از این به بعد پیک مسافرتها شروع میشود. ما اربعین و ۲۸ سفر را در پیش داریم و خواهید دید به هر کجای ایران بخواهید بلیت بگیرید پیدا نمیکنید چون ظرفیت صندلیهای ما خیلی پایینتر از تقاضای مسافران است.»
اتوبوسهای مسافربری از جاده به کجا رفتند؟
او در پاسخ به این سوال که اتوبوسهایی که از ناوگان مسافری جدا شدهاند به کجا رفتهاند، گفت: «با این نرخ بلیت که برای ما تعیین شده عمده مالکان و ماشینها جذب معادن و شرکتهای فرآوردههای نفتی در جنوب کشور شدهاند چون آنجا کرایههای خوبی به آنها میدهند. در عسلویه ماشینهای مدل ۹۵ به بالا ماهیانه ۳۵۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان اجاره میگیرند.»
باقری اضافه کرد: «یک راننده یا مالک در بخش مسافربری اگر خیلی زرنگ باشد نهایتا ماهی ۱۵۰ میلیون تومان پول برایش بماند. بنابراین هیچ آدم عاقلی اتوبوس چند میلیارد تومانی خود را در جاده نمیآورد. علاوه بر این، تردد در مناطق جنوبی برای کار در معادن نهایتاً روزانه ۶۰ کیلومتر است اما راننده مسافربری گاهی باید شبانهروز هزار کیلومتر راه برود بنابراین حضور در جاده و مسافربری دیگر به صرفه نیست و جذب معادن شدهاند.»
او با بیان اینکه در این میان مردم هم اسیر شدهاند، گفت: «اکنون به تایید سازمان راهداری قیمت تمام شده بلیت ۱۸۰۰ تومان است اما ما مسافران را به طور متوسط بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ تومان حمل میکنیم؛ یعنی عملاً به جای دولت ما به مردم یارانه میدهیم و هیچ کس هم حامی نیست.»
هزینههای جاری و معمولی یک اتوبوس در ماه چقدر است؟
نایبرئیس انجمن شرکتهای حمل و نقل مسافری استان تهران در ادامه به تشریح هزینههای یک اتوبوس در ماه پرداخت و گفت: «یک اتوبوس در مسیر حدود ۵۰۰ کیلومتر ماهیانه حدود ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان باید هزینه کند که این هزینه شامل حقوق ۲ راننده، یک مهماندار و هزینههای جاری مثل تعویض لاستیک و روغن میشود. این هزینه بدون احتساب مشکلات عمده مثل تصادف یا تعمیر موتور است. در این میان آنچه برای یک راننده یا مالک میماند رقمی حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان است. آن هم برای کسی که حداقل ۱۰ میلیارد سرمایه پای کار آورده است که اگر این سرمایه را در بانک میگذاشت درآمد بیشتر بدون دردسر داشت بنابراین دیگر راغب نیست که در بخش مسافربری سرمایهگذاری کند.»
باقری در پاسخ به این سوال که دولت برای جلوگیری از افزایش قیمت بلیتها چه توجیهی دارد، گفت: «دولت توجیه خاصی برای جلوگیری از افزایش کرایهها ندارد جز اینکه میگوید مردم توان پرداخت کرایه را ندارند اما مگر ما جز مردم نیستیم! به نظر میرسد دولت به چشم دیگری به ما نگاه میکند. ما از لحاظ اشتغالزایی جز ۱۰ صنف اول کشور هستیم که بهطور مستقیم و غیرمستقیم اشتغال میکنیم.»
او در پاسخ به این پرسش که صنف شما برای حل این بحران چه راهکاری دارد، گفت: «ما در جلسات هم سعی کردیم پیشنهادهایی بدهیم که قابلیت اجرایی داشته باشد. دولت یا باید کار صنف را به خودش واگذار کند یعنی بگوید صنف خودش ماشین وارد کند و به بر اساس قیمت تمام شده به مردم خدمات دهد یا اگر به فکر مردم هستند با ارز دولتی برای ما ماشین وارد کنند تا مالکان به جای ۳۰ میلیارد تومان ۱۵ میلیارد بدهند. همچنین تسهیلات در اختیار ما بگذارد. نمیشود که هر دو هزینه را سرمایهگذار بدهد. هم یارانه کرایه را بدهد و هم قیمت تمام شده اتوبوس به سرمایهگذار تحمیل شود. به همین دلیل است که هر روز فرار ناوگان داریم. ماهی نیست که سرویس شرکتها کم نشود و دولت هم هیچ برنامهای برای حل این بحران ندارد.»