در اختتامیه هجدهمین کمیسیون مشترک همکاری اقتصادی ایران و ترکمنستان یادداشت تفاهم‌نامه بین روسای این کمیسیون در راستای افزایش تجارت دو کشور و رساندن حجم مبادلات به ۳ میلیارد دلار امضا شد. در ظاهر این تفاهم‌نامه حاوی بندهای چشمگیر و قابل توجه بود اما آیا این تفاهم‌نامه با توافقات سال‌های گذشته متفاوت است و شاهد تحولات توسعه‌ای خواهیم بود؟
پورفرزانه تأکید می‌کند که سرمایه‌گذاری در مراکز تعمیر و نگهداری، طراحی و تأمین قطعات هوانوردی، پایه‌ای‌ترین نیاز امروز صنعت هوایی ایران برای بقا و رشد است
خط ریلی ررشت-آستارا مسیری که اتصال ریلی ایران به قفقاز و اروپا را تکمیل می‌کند و روسیه برای آن وامی به ارزش ۱.۳ میلیارد یورو در نظر گرفته است. اما توسعه پس‌کرانه آستارا، مکمل غیرریلی این حلقه خواهد بود؛ منطقه‌ای برای استقرار خدمات بارگیری، توقفگاه‌های ایمن ناوگان، مراکز پشتیبانی لجستیکی و تسهیلات رفاهی برای رانندگان.
در سال‌های اخیر، ایران و ترکمنستان چندین تفاهم‌نامه در حوزه‌های انرژی، ترانزیت و همکاری‌های منطقه‌ای امضا کرده‌اند، اما بسیاری از این توافق‌ها هرگز به مرحله اجرا نرسیده‌اند. این گزارش با نگاهی انتقادی بررسی می‌کند که چرا دیپلماسی میان دو کشور بیشتر بر امضاهای تشریفاتی استوار بوده تا نتایج ملموس. اکنون، در آستانه هجدهمین اجلاس مشترک، پرسش اصلی این است: آیا اراده‌ای برای عبور از دیپلماسی کاغذی به اقدام واقعی وجود دارد؟
هفتمین نشست کمیته هماهنگی سازمان همکاری اقتصادی (اکو) و کمیسیون اقتصادی سازمان ملل برای اروپا (UNECE) با حضور نمایندگان هشت کشور، ۱۳ و ۱۴ مه ۲۰۲۵ در تاشکند برگزار شد. این نشست بر دیجیتالی‌سازی حمل‌ونقل، هماهنگ‌سازی اسناد و ارتقای زیرساخت‌های کریدورهای ترانس خزر و آلماتی–تهران–استانبول تمرکز داشت.
حسین خانلری، مدیرعامل هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران «هما»، بازآفرینی در اقتصاد هوانوردی را در گرو سه مؤلفه کلیدی می‌داند: نظام‌نامه حاکمیتی مالی، انضباط مالی و معماری نوین فرآیندهای مالی. او با تأکید بر پایان دوران مدیریت سنتی، بر ضرورت استقرار داشبوردهای مالی لحظه‌ای، یکپارچگی داده‌ها و تحلیل هوشمند تأکید دارد و این مسیر را نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی حیاتی برای بقا، رشد و رقابت‌پذیری «هما» عنوان می‌کند.
در نامه‌ای صریح و کم‌سابقه، رحمت‌الله پوربابایی، دبیر انجمن صنایع ریلی ایران، پرده از بی‌اثر شدن شاخص‌های تعدیل برداشت و آن‌ها را به‌جای مرهم، زخمی تازه بر پیکر صنعت ریلی توصیف کرد. او هشدار داد که بی‌توجهی سازمان برنامه و بودجه به واقعیت‌های میدان، نه تنها صدای صنف، که نفس پروژه‌ها را به شماره انداخته است.
در نخستین ماه سال ۱۴۰۴، تجارت خارجی غیرنفتی ایران به حدود ۵.۸ میلیارد دلار رسید؛ عددی که هم از نظر وزن و هم ارزش نسبت به سال گذشته کاهش داشته است. صادرات افت ۸ درصدی داشته و واردات با وجود کاهش چشمگیر در وزن، از نظر ارزشی رشد اندکی را تجربه کرده. در این میان، واردات طلا به شکل خام با رقم ۵۸۳ میلیون دلار چشمگیر بوده و پرسش‌هایی را درباره جهت‌گیری اقتصادی کشور برانگیخته است. پتروشیمی‌ها همچنان سهم قابل توجهی در صادرات دارند، و چین، عراق و امارات سه مقصد اصلی کالاهای ایرانی باقی مانده‌اند. فاصله میان ارزش هر تُن کالای وارداتی و صادراتی، همچنان شکاف مزمنی در تراز تجاری کشور را یادآوری می‌کند.
در حالی که ایران برای رهایی از اقتصاد نفت‌محور به صادرات غیرنفتی پناه آورده، سیاست‌های ارزی سخت‌گیرانه، نظام گمرکی ناکارآمد و ساختارهای تشویقی معیوب، راه را بر صادرکنندگان کالاهای با ارزش افزوده بالا سد کرده‌اند. این گزارش، با تمرکز بر دیدگاه‌های فعالان اقتصادی از استان‌هایی چون یزد و خراسان، نشان می‌دهد چگونه بروکراسی و تصمیم‌گیری‌های مرکزگرا، صادرات صنعتی را از نفس انداخته‌اند. ایران اگر خواهان جایگاهی واقعی در زنجیره جهانی ارزش است، باید خام‌فروشی را کنار گذاشته و به تولیدکنندگان دانش‌محور فرصت نفس کشیدن بدهد.
افت ارزش و وزن تجارت خارجی ایران در فروردین ۱۴۰۴، همراه با تمرکز بر شرکای محدود و رشد واردات طلا، نشانه‌ای از کاهش تاب‌آوری اقتصادی و افزایش ریسک‌های ژئوپلتیکی است. استمرار این روند، بدون بازتعریف راهبردهای صادرات، تنوع‌بخشی به بازارها و بهره‌گیری از دیپلماسی اقتصادی فعال، می‌تواند جایگاه ایران در تجارت منطقه‌ای را تضعیف کند.
در اختتامیه هجدهمین کمیسیون مشترک همکاری اقتصادی ایران و ترکمنستان یادداشت تفاهم‌نامه بین روسای این کمیسیون در راستای افزایش تجارت دو کشور و رساندن حجم مبادلات به ۳ میلیارد دلار
پورفرزانه تأکید می‌کند که سرمایه‌گذاری در مراکز تعمیر و نگهداری، طراحی و تأمین قطعات هوانوردی، پایه‌ای‌ترین نیاز امروز صنعت هوایی ایران برای بقا و رشد است
خط ریلی ررشت-آستارا مسیری که اتصال ریلی ایران به قفقاز و اروپا را تکمیل می‌کند و روسیه برای آن وامی به ارزش ۱.۳ میلیارد یورو در نظر گرفته است. اما
در سال‌های اخیر، ایران و ترکمنستان چندین تفاهم‌نامه در حوزه‌های انرژی، ترانزیت و همکاری‌های منطقه‌ای امضا کرده‌اند، اما بسیاری از این توافق‌ها هرگز به مرحله اجرا نرسیده‌اند. این گزارش با
هفتمین نشست کمیته هماهنگی سازمان همکاری اقتصادی (اکو) و کمیسیون اقتصادی سازمان ملل برای اروپا (UNECE) با حضور نمایندگان هشت کشور، ۱۳ و ۱۴ مه ۲۰۲۵ در تاشکند برگزار شد.
حسین خانلری، مدیرعامل هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران «هما»، بازآفرینی در اقتصاد هوانوردی را در گرو سه مؤلفه کلیدی می‌داند: نظام‌نامه حاکمیتی مالی، انضباط مالی و معماری نوین فرآیندهای مالی. او
در نامه‌ای صریح و کم‌سابقه، رحمت‌الله پوربابایی، دبیر انجمن صنایع ریلی ایران، پرده از بی‌اثر شدن شاخص‌های تعدیل برداشت و آن‌ها را به‌جای مرهم، زخمی تازه بر پیکر صنعت ریلی
در نخستین ماه سال ۱۴۰۴، تجارت خارجی غیرنفتی ایران به حدود ۵.۸ میلیارد دلار رسید؛ عددی که هم از نظر وزن و هم ارزش نسبت به سال گذشته کاهش داشته
در حالی که ایران برای رهایی از اقتصاد نفت‌محور به صادرات غیرنفتی پناه آورده، سیاست‌های ارزی سخت‌گیرانه، نظام گمرکی ناکارآمد و ساختارهای تشویقی معیوب، راه را بر صادرکنندگان کالاهای با
افت ارزش و وزن تجارت خارجی ایران در فروردین ۱۴۰۴، همراه با تمرکز بر شرکای محدود و رشد واردات طلا، نشانه‌ای از کاهش تاب‌آوری اقتصادی و افزایش ریسک‌های ژئوپلتیکی است.
در اختتامیه هجدهمین کمیسیون مشترک همکاری اقتصادی ایران و ترکمنستان یادداشت تفاهم‌نامه بین روسای این کمیسیون در راستای افزایش تجارت دو کشور و رساندن حجم مبادلات به ۳ میلیارد دلار امضا شد. در ظاهر این تفاهم‌نامه حاوی بندهای چشمگیر و قابل توجه بود اما آیا این تفاهم‌نامه با توافقات سال‌های
پورفرزانه تأکید می‌کند که سرمایه‌گذاری در مراکز تعمیر و نگهداری، طراحی و تأمین قطعات هوانوردی، پایه‌ای‌ترین نیاز امروز صنعت هوایی ایران برای بقا و رشد است
خط ریلی ررشت-آستارا مسیری که اتصال ریلی ایران به قفقاز و اروپا را تکمیل می‌کند و روسیه برای آن وامی به ارزش ۱.۳ میلیارد یورو در نظر گرفته است. اما توسعه پس‌کرانه آستارا، مکمل غیرریلی این حلقه خواهد بود؛ منطقه‌ای برای استقرار خدمات بارگیری، توقفگاه‌های ایمن ناوگان، مراکز پشتیبانی لجستیکی
در سال‌های اخیر، ایران و ترکمنستان چندین تفاهم‌نامه در حوزه‌های انرژی، ترانزیت و همکاری‌های منطقه‌ای امضا کرده‌اند، اما بسیاری از این توافق‌ها هرگز به مرحله اجرا نرسیده‌اند. این گزارش با نگاهی انتقادی بررسی می‌کند که چرا دیپلماسی میان دو کشور بیشتر بر امضاهای تشریفاتی استوار بوده تا نتایج ملموس. اکنون،
هفتمین نشست کمیته هماهنگی سازمان همکاری اقتصادی (اکو) و کمیسیون اقتصادی سازمان ملل برای اروپا (UNECE) با حضور نمایندگان هشت کشور، ۱۳ و ۱۴ مه ۲۰۲۵ در تاشکند برگزار شد. این نشست بر دیجیتالی‌سازی حمل‌ونقل، هماهنگ‌سازی اسناد و ارتقای زیرساخت‌های کریدورهای ترانس خزر و آلماتی–تهران–استانبول تمرکز داشت.
حسین خانلری، مدیرعامل هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران «هما»، بازآفرینی در اقتصاد هوانوردی را در گرو سه مؤلفه کلیدی می‌داند: نظام‌نامه حاکمیتی مالی، انضباط مالی و معماری نوین فرآیندهای مالی. او با تأکید بر پایان دوران مدیریت سنتی، بر ضرورت استقرار داشبوردهای مالی لحظه‌ای، یکپارچگی داده‌ها و تحلیل هوشمند تأکید دارد
در نامه‌ای صریح و کم‌سابقه، رحمت‌الله پوربابایی، دبیر انجمن صنایع ریلی ایران، پرده از بی‌اثر شدن شاخص‌های تعدیل برداشت و آن‌ها را به‌جای مرهم، زخمی تازه بر پیکر صنعت ریلی توصیف کرد. او هشدار داد که بی‌توجهی سازمان برنامه و بودجه به واقعیت‌های میدان، نه تنها صدای صنف، که نفس
در نخستین ماه سال ۱۴۰۴، تجارت خارجی غیرنفتی ایران به حدود ۵.۸ میلیارد دلار رسید؛ عددی که هم از نظر وزن و هم ارزش نسبت به سال گذشته کاهش داشته است. صادرات افت ۸ درصدی داشته و واردات با وجود کاهش چشمگیر در وزن، از نظر ارزشی رشد اندکی را
در حالی که ایران برای رهایی از اقتصاد نفت‌محور به صادرات غیرنفتی پناه آورده، سیاست‌های ارزی سخت‌گیرانه، نظام گمرکی ناکارآمد و ساختارهای تشویقی معیوب، راه را بر صادرکنندگان کالاهای با ارزش افزوده بالا سد کرده‌اند. این گزارش، با تمرکز بر دیدگاه‌های فعالان اقتصادی از استان‌هایی چون یزد و خراسان، نشان
افت ارزش و وزن تجارت خارجی ایران در فروردین ۱۴۰۴، همراه با تمرکز بر شرکای محدود و رشد واردات طلا، نشانه‌ای از کاهش تاب‌آوری اقتصادی و افزایش ریسک‌های ژئوپلتیکی است. استمرار این روند، بدون بازتعریف راهبردهای صادرات، تنوع‌بخشی به بازارها و بهره‌گیری از دیپلماسی اقتصادی فعال، می‌تواند جایگاه ایران در
در اختتامیه هجدهمین کمیسیون مشترک همکاری اقتصادی ایران و ترکمنستان یادداشت تفاهم‌نامه بین روسای این کمیسیون در راستای افزایش تجارت دو کشور و رساندن حجم مبادلات به ۳ میلیارد دلار امضا شد. در ظاهر این تفاهم‌نامه حاوی بندهای چشمگیر و قابل توجه بود اما آیا این تفاهم‌نامه با توافقات سال‌های گذشته متفاوت است و شاهد تحولات توسعه‌ای خواهیم بود؟
پورفرزانه تأکید می‌کند که سرمایه‌گذاری در مراکز تعمیر و نگهداری، طراحی و تأمین قطعات هوانوردی، پایه‌ای‌ترین نیاز امروز صنعت هوایی ایران برای بقا و رشد است
خط ریلی ررشت-آستارا مسیری که اتصال ریلی ایران به قفقاز و اروپا را تکمیل می‌کند و روسیه برای آن وامی به ارزش ۱.۳ میلیارد یورو در نظر گرفته است. اما توسعه پس‌کرانه آستارا، مکمل غیرریلی این حلقه خواهد بود؛ منطقه‌ای برای استقرار خدمات بارگیری، توقفگاه‌های ایمن ناوگان، مراکز پشتیبانی لجستیکی و تسهیلات رفاهی برای رانندگان.
در سال‌های اخیر، ایران و ترکمنستان چندین تفاهم‌نامه در حوزه‌های انرژی، ترانزیت و همکاری‌های منطقه‌ای امضا کرده‌اند، اما بسیاری از این توافق‌ها هرگز به مرحله اجرا نرسیده‌اند. این گزارش با نگاهی انتقادی بررسی می‌کند که چرا دیپلماسی میان دو کشور بیشتر بر امضاهای تشریفاتی استوار بوده تا نتایج ملموس. اکنون، در آستانه هجدهمین اجلاس مشترک، پرسش اصلی این است: آیا اراده‌ای برای عبور از دیپلماسی کاغذی به اقدام واقعی وجود دارد؟
هفتمین نشست کمیته هماهنگی سازمان همکاری اقتصادی (اکو) و کمیسیون اقتصادی سازمان ملل برای اروپا (UNECE) با حضور نمایندگان هشت کشور، ۱۳ و ۱۴ مه ۲۰۲۵ در تاشکند برگزار شد. این نشست بر دیجیتالی‌سازی حمل‌ونقل، هماهنگ‌سازی اسناد و ارتقای زیرساخت‌های کریدورهای ترانس خزر و آلماتی–تهران–استانبول تمرکز داشت.
حسین خانلری، مدیرعامل هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران «هما»، بازآفرینی در اقتصاد هوانوردی را در گرو سه مؤلفه کلیدی می‌داند: نظام‌نامه حاکمیتی مالی، انضباط مالی و معماری نوین فرآیندهای مالی. او با تأکید بر پایان دوران مدیریت سنتی، بر ضرورت استقرار داشبوردهای مالی لحظه‌ای، یکپارچگی داده‌ها و تحلیل هوشمند تأکید دارد و این مسیر را نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی حیاتی برای بقا، رشد و رقابت‌پذیری «هما» عنوان می‌کند.
در نامه‌ای صریح و کم‌سابقه، رحمت‌الله پوربابایی، دبیر انجمن صنایع ریلی ایران، پرده از بی‌اثر شدن شاخص‌های تعدیل برداشت و آن‌ها را به‌جای مرهم، زخمی تازه بر پیکر صنعت ریلی توصیف کرد. او هشدار داد که بی‌توجهی سازمان برنامه و بودجه به واقعیت‌های میدان، نه تنها صدای صنف، که نفس پروژه‌ها را به شماره انداخته است.
در نخستین ماه سال ۱۴۰۴، تجارت خارجی غیرنفتی ایران به حدود ۵.۸ میلیارد دلار رسید؛ عددی که هم از نظر وزن و هم ارزش نسبت به سال گذشته کاهش داشته است. صادرات افت ۸ درصدی داشته و واردات با وجود کاهش چشمگیر در وزن، از نظر ارزشی رشد اندکی را تجربه کرده. در این میان، واردات طلا به شکل خام با رقم ۵۸۳ میلیون دلار چشمگیر بوده و پرسش‌هایی را درباره جهت‌گیری اقتصادی کشور برانگیخته است. پتروشیمی‌ها همچنان سهم قابل
در حالی که ایران برای رهایی از اقتصاد نفت‌محور به صادرات غیرنفتی پناه آورده، سیاست‌های ارزی سخت‌گیرانه، نظام گمرکی ناکارآمد و ساختارهای تشویقی معیوب، راه را بر صادرکنندگان کالاهای با ارزش افزوده بالا سد کرده‌اند. این گزارش، با تمرکز بر دیدگاه‌های فعالان اقتصادی از استان‌هایی چون یزد و خراسان، نشان می‌دهد چگونه بروکراسی و تصمیم‌گیری‌های مرکزگرا، صادرات صنعتی را از نفس انداخته‌اند. ایران اگر خواهان جایگاهی واقعی در زنجیره جهانی ارزش است، باید خام‌فروشی را کنار گذاشته و به تولیدکنندگان
افت ارزش و وزن تجارت خارجی ایران در فروردین ۱۴۰۴، همراه با تمرکز بر شرکای محدود و رشد واردات طلا، نشانه‌ای از کاهش تاب‌آوری اقتصادی و افزایش ریسک‌های ژئوپلتیکی است. استمرار این روند، بدون بازتعریف راهبردهای صادرات، تنوع‌بخشی به بازارها و بهره‌گیری از دیپلماسی اقتصادی فعال، می‌تواند جایگاه ایران در تجارت منطقه‌ای را تضعیف کند.
