دبیر انجمن صنفی شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی و خدمات وابسته گفت: «آمار و ارقام حوزه ریلی ایران و مقایسه آن با سایر کشورها، حاکی از این است که اقتصاد ایران از منظر لجستیکی گران اداره می‌شود.»
دکتر سبحان نظری، دبیر انجمن صنفی شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی و خدمات وابسته با تاکید بر اصلاحات مکمل و خارج از صنعت ریلی، به خبرنگار پایگاه خبری ترابران گفت: «هرچند امروزه کشور ما در حال اصلاح ساختار با هدف رشد بخش حمل‌ونقل ریلی است اما این رشد صرفاً با اصلاحات ساختاری درون‌بخشی امکان‌پذیر نخواهد بود.»
او افزود: «سهم حمل‌ونقل ریلی نسبت به مجموع حمل زمینی در کشور بسیار کم است به طوری که در بخش بار حدوداً 10 درصد و در بخش مسافری، اگر سفر با خودروهای شخصی را هم در نظر بگیریم، نهایتاً 1.5 درصد است. در حالی‌که این اعداد در اقتصادهای بزرگ دنیا بسیار بیشتر است؛ برای مثال سهم ریل در روسیه به‌عنوان یکی از کشورهای ریلی دنیا در بخش بار حدود 90 درصد و در سایر کشورها اعم از آمریکا، چین، هند، برزیل و آلمان به‌طور متوسط سهم راه‌آهن از کل جابه‌جایی بار بیش از 35 درصد است.»
دبیر انجمن صنفی شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی و خدمات وابسته با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که اقتصاد ایران از منظر لجستیکی گران اداره می‌شود، گفت: «در هدف‌گذاری‌های بالادستی ایران، افزایش سهم حمل‌ونقل ریلی مورد تاکید بوده و هدف کسب سهم 30 درصدی بار و 20 درصدی مسافر در حمل‌ونقل ریلی است. اما این جهش بزرگ صرفاً با اصلاحات ساختاری درون‌بخشی محقق نمی‌شود بلکه اصلاحات برون‌بخشی، اعم از ساختاری و غیرساختاری هم لازمه رسیدن به این اهداف است.»
مسیر ریلی بدون تقاضا
نظری با اشاره به مسئولیت شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل‌ونقل مبنی بر توسعه شبکه ریلی، جاده‌ای و سایر زیرساخت‌های حمل‌ونقلی، اذعان کرد: «در سال‌های اخیر بعضاً مسیرهای ریلی احداث شده که تقاضای کافی برای حمل ریلی در آنها وجود ندارد، که از آن جمله می‌توان به خط‌آهن تهران- همدان اشاره کرد که علی‌رغم صرف هزاران میلیارد هزینه، تاکنون جذب بار و حتی مسافر چشمگیری نداشته، بنابراین همین یک تجربه اشتباه کافی است تا ضرورت اصلاحات برون‌بخشی بر همگان روشن شود.»
به گفته او، هم‌پوشانی ماموریت‌های سازمان بنادر با راه‌آهن در بنادر نیز یکی از مسائل قابل توجهی است که اگر درون بنادر خدمات ریل پایه شود، تاثیر به‌سزایی در افزایش سقف حمل ریلی کشور خواهد داشت.
ضرورت ایجاد مویرگ‌های ریلی
او ادامه داد: «برای مثال پتروشیمی بندر امام منطقه‌ای منحصر به فرد است که اتصال ریلی ندارد، هرچند که یک شاهرگ ریلی اصلی از تهران به بندر امام داریم اما توجهی به مویرگ‌های لازم این مسیر نداشتیم و علت اصلی این امر نبود همکاری کامل دو سازمان بنادر و راه‌آهن است.»
نظری ایجاد مویرگ‌های مسیر ریلی در چشمه‌های مختلف انبوه بار را یکی از وظایف اصلی حمل ریلی دانست و افزود: «باتوجه به اینکه راه‌آهن اختیار لازم در بنادر را ندارد، این مهم مغفول مانده و امروز شاهد مشکلات ایجاد شده ناشی از نبود مسیرهای ریلی در بنادر و همچنین در برخی موارد از دست دادن سهم بازار هستیم که جبران این قبیل خلأهای ماموریتی در حمل‌ونقل ریلی مستلزم اصلاحات ساختاری در سایر بخش‌های وزارت راه است.»
