خلبان‌ها اطلاعاتی درباره باند فرودگاه‌ها دارند اما آیا درباره این حقایق 11گانه هم اطلاعاتی دارند؟
حقایق جالب و شگفت‌آوری که در این مقاله با آنها آشنا خواهید شد.
به گزارش پایگاه خبری ترابران به نقل از flyingmag، در سال 1903، نخستین پرواز برادران رایت از مسیری در یک تپه شنی در کارولینای شمالی انجام شد. بلافاصله پس از آن، طرح‌های هواپیمای دیگری برخی موفق و برخی ناموفق توسعه یافتند. هدف همه آنها در یافتن راهی برای ورود به هوا و بازگشت سالم مشترک بود.
برادران رایت به اوهایو بازگشتند و یک واگن چرخدار چوبی 240 فوتی و یک منجنیق در یک چراگاه گاو ساختند. منجنیق شامل یک وزنه 1600 پوندی بود که از یک برج 20 فوتی به پایین پرتاب شد. وقتی وزن کاهش یافت، هواپیما به هوا پرتاب شد. برادران رایت به اصلاح ماشین پرنده خود ادامه و مانورهای ابتدایی مانند چرخش را انجام دادند البته برای فرود، هواپیما به سادگی در مرتع پایین آمد. هواپیما کم‌کم داشت شکل می‌گرفت اما هنوز تا ظهور مفهومی به نام باند فرودگاه فاصله داشتیم، اما اکنون باند فرودگاه در اندازه‌ها و شکل‌های مختلف ساخته و بهره‌برداری شده‌اند.
مهم نیست که چقدر از هواپیما برای سفر و جابه‌جایی استفاده می‌کنید، چیزهایی درباره باند فرودگاه‌ها وجود دارد که احتمالاً نمی‌دانید.
*باند فرودگاه‌ها معمولاً مطابق با بادهای غالب هستند، بنابراین می‌توانید با توجه به تراز باند، ایده‌ای از بادهای غالب در یک منطقه به دست آورید.
*اعداد باند فرودگاه‌ها شامل سمت مغناطیسی باند با حذف صفر است. باند 16 دارای 160 درجه مغناطیسی است. از آنجایی که میدان مغناطیسی زمین در شار الکترونیکی شکل می‌گیرد، اعداد می‌توانند در طول زمان تغییر کنند. هنگامی‌که میدان مغناطیسی بیش از 7 درجه جابه‌جا شود، باند فرودگاه مجددا شماره‌گذاری می‌شود؛ مثلا باند 16 می‌تواند به باند 17 تبدیل شود.
* باندها مسطح به نظر می‌رسند، اما در واقع به همان شیوه‌ای که خیابان‌ها ساخته می‌شوند با یک تاج کوچک در وسط طراحی شده‌اند که امکان زهکشی در هنگام باران را فراهم می‌کند.
* باند فرودگاه‌ها روزانه از نظر بقایای جسم خارجی که به‌عنوان FOD شناخته می‌شوند، بازرسی می‌شوند. یک کارمند فرودگاه اغلب کامیونی را با آهنربای بزرگی که از سپر عقب آویزان می‌راند تا ابزارها، صفحات بازرسی و سایر اشیای فلزی را که ممکن است از هواپیما افتاده باشد، بردارد.
*هر چه رنگ (علامت‌گذاری) روی باند فرودگاه بیشتر باشد، ترافیک بیشتری به آن وارد می‌شود. باندهای با نوارهای عمودی که به موازات خط مرکزی چیده شده‌اند (به اصطلاح «کلیدهای پیانو» در انتهای مسیر) نشان‌دهنده باندی است که برای رویکرد دقیق IFR استفاده می‌شود.
* دایره تقسیم‌بندی شده یعنی وسیله‌ای که به خلبانان می‌گوید در الگوی ترافیک چه جهتی را بپیچند، به‌گونه‌ای طراحی شده است که از 1000 فوت در هوا قابل مشاهده باشد. قسمت کوتاه شکل “L” نشان می‌دهد که الگو در کدام جهت چپ یا راست است. دایره تقسیم‌شده معمولا در نزدیکی بادگیر فرودگاه قرار دارد.
* ترافیک سمت چپ (همه پیچ‌ها به چپ) به روشی تبدیل شد که اکثر الگوها کار می‌کنند، زیرا با چرخش ملخ به سمت راست، چرخش بیشتر هواپیماهای ملخ‌دار به سمت چپ آسان‌تر است.
* در نمودار سطح مقطع یا پایانه PR نشان می‌دهد که ترافیک در باند فرودگاه مناسب است، به این معنی که همه پیچ‌ها به سمت راست هستند. اگر چیزی حساس به سر و صدا مانند مدرسه یا بیمارستان در یک سمت فرودگاه ساخته شود، می‌تواند انتقال ترافیک هوایی به طرف مقابل باند فرودگاه را محتاط‌تر کند.
* نمودارهای عملکرد برخاست و فرود برای هواپیماهای آموزشی با درک وجود یک مانع 50 فوتی در انتهای باند انجام می‌شود. در واقع، بسیاری از فرودگاه‌ها مسیر روشنی از خط مرکزی گسترده باند دارند.
* FAA برای تعیین باند فرودگاه شاخص متریک «طولانی» ندارد. زمانی که هوانوردی تجاری در ابتدای راه بود، فرودگاه‌های شهری باندهایی به ابعاد 2500 فوت داشتند. این روزها، اصطلاح «طولانی» ذهنی است و اغلب بر اساس نوع هواپیمای در حال پرواز است. این شرکت بیمه است که حداقل طول باندی را که هواپیما می‌تواند استفاده کند، تعیین می کند؛ مثلا یک خلبان شرکتی که با یک جت سبک پرواز می‌کند ممکن است محدودیت داشته باشد و به او گفته شود که «بدون برخاست و فرود در باندهای کمتر از 5000 پا.» پرواز کند.
* در طول جنگ جهانی دوم، شرکت بوئینگ کارخانه 2 در سیاتل را با قرار دادن یک محله مسکونی جعلی در بالای سقف کارخانه پنهان کرد. محله مصنوعی خانه‌ها، خیابان‌ها و حتی ماشین‌هایی داشت که روی آن پارک شده بودند. آنها در مقیاس 3/4 از گچ و چوب ساخته شده بودن که از هوا شبیه یک محله بود که یک باند بزرگ در کنارش بود. استتار مشابهی نیز برای پنهان کردن شرکت هواپیماسازی داگلاس در فرودگاه سانتا مونیکا (KSMO) در کالیفرنیا ساخته شد.
