یک فعال صنعت هوانوردی تعداد هواپیماهای قابل تعمیر برای بازگشت به چرخه پروازی را بالغ بر 150 فروند برشمرد و گفت: «ما مجبوریم برای تامین قطعات و تجهیزات مورد نیاز به منابع واسطهای و دستهای پنهان و بازار سیاه متوسل شویم.»
حسین منتظریفر، مدرس و فعال صنعت هوانوردی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری ترابران از زمینگیر بودن بیش از 60 درصد هواپیماهای کشور خبر داد و افزود: «باتوجه به این آمار، تعمیر و نگهداری یکی از شاخصههای اصلی برای احیای وسایل پرنده است.»
او نبود نقدینگی و تامین اعتبار مالی توسط شرکتهای هواپیمایی را از دلایل عمده زمینگیری هواپیماها دانست و تصریح کرد: «بهطور کلی در آمار جهانی حدود 20 تا 30 درصد هزینههای تمامشده ساعت پرواز وسایل پرنده تجاری مربوط به چرخه هزینههای تعمیر و نگهداری است، البته این هزینهها با نوع و سن هواپیماها رابطه مستقیم دارد و میتواند متغیر باشد.»
این مدرس صنعت هوانوردی ادامه داد: «باتوجه به سن پرندههای موجود در کشور، دستکم تا ۲ برابر نرم جهانی از درصد قیمت تمام شده مجموع ساعت پرواز مربوط به مدیریت چرخه و اجرای تعمیر و نگهداری است و از این جهت، انتخاب بهترین شیوه تامین قطعات و تعمیر هواپیما یک ضرورت انکارناپذیر است تا بتوان ضمن انجام بهترین روش و رعایت استانداردهای لازم، هزینههای سربار را هم کاهش داد.»
توسل به دستهای پنهان در بازار سیاه
منتظریفر همچنان تحریمها را دلیل اصلی افزایش هزینههای تامین و تعمیرات و نگهداری وسایل پرنده در کشور دانست و گفت: «ما مجبوریم برای تامین قطعات و تجهیزات مورد نیاز به منابع واسطهای و دستهای پنهان متوسل شویم چراکه به تامینکنندههای اصلی و معتبر شرکتهای تولیدکننده دسترسی نداریم و همین امر منجر به افزایش چشمگیر اینگونه هزینههای تعمیر و نگهداری در کشور شده است، به عبارت دیگر، بعضا برای شرکتها تعمیر و راهاندازی هواپیماهای زمینگیر توجیه اقتصادی ندارد.»
او در ادامه با اشاره به ایجاد بازار سیاه ناشی از تحریمها در حوزه قطعات هواپیمایی بیان کرد: «در کشور ما برای تامین قطعات، امکان ارتباط با شرکتهای تولیدکننده یا کارخانه سازنده هواپیما وجود ندارد و این منجر به ایجاد بازار سیاه و واسطهبازی زیادی شده و مجبوریم قطعات را از بازارهای غیررسمی یا تامینکنندگان مستتر درچرخه مافیایی بخریم.»
150 فروند هواپیما در انتظار تعمیر
این مدرس صنعت هوانوردی تعداد هواپیماهای قابل تعمیر برای بازگشت به چرخه پروازی را بالغ بر 150 فروند برشمرد و اذعان کرد: «با برآورد هزینه و برنامهریزی درست، میتوان این پرندهها را به ترتیب اولویت توسط شرکتها و منابع تامینکننده قطعات و تعمیرات مجدد به چرخه پروازی بازگرداند.»
به گفته او، بیشترین نیاز برای تعمیرات مربوط به قطعات اصلی اعم از قطعات موتور، خود موتور، سامانههای لندینگ و سیستمهای پروازی است که باید با تامین و تخصیص اعتبار از سوی مدیریت شرکتهای هواپیمایی انجام شود.
این فعال صنعت هوانوردی در پاسخ به پرسشی مبنی بر چگونگی تعمیر هواپیمای دیگر کشورها در ایران، اذعان کرد: «در این مورد یا آمار قطعی وجود ندارد یا قابل دسترس نیست چراکه اینگونه اقدامات تحت نظر نهادهای نظارتی انجام میشود و آنچه از رسانهها اعلام شده، کلی گویی است، البته با شرایط موجود به نظر میرسد این نوع تعمیرات، محدود به بخشهای خاص و یا کشوری خاص باشد که اطلاعاتی درباره آن ندارم.»