مدیرعامل ایرانایر با بیان اینکه در ٣ الی ۴ سال گذشته برخی از ایرلاینها هواپیما خریدند و پول آن را پرداخت کردند اما هواپیمایی وارد کشور نشد، گفت: «امروز خرید هواپیما ریسک بسیار زیادی دارد.»
به گزارش پایگاه خبری ترابران به نقل از ایلنا، شمسالدین فرزادیپور درباره آزادسازی نرخ بلیت هواپیما گفت: «در حالی که با توجه به نوسانات ارزی قیمتهای بلیت در ایران باید از جهانی بالاتر باشد اما قیمتهای بلیت هواپیما در ایران خارج از قیمتهای جهانی نیست.»
او با بیان اینکه درآمد شرکتها در 3 ماه آینده به نصف خواهد رسید، اظهار کرد: «قیمت بلیت در آزادسازی مقداری پایین تر از معادل جهانی است، استاندارد قیمتها بین ۴٧ تا ۶٠ دلار برای هر ساعت صندلی است که همین عدد هم پایینتر از نرم جهانی است.»
فرزادیپور با بیان اینکه پایه اصلی نرخها سایکل پروازی و نشست و برخاست هواپیما است، گفت: «همین قیمتها در مسیر ۵٢ دقیقهای پاریس- ژنو ٢۵٢ دلار است.»
منتظر قطع سوخت یارانهای هستیم
او درباره احتمال قطع سوخت یارانهای ایرلاینها و هما با آزادسازی نرخ بلیت هواپیما تاکید کرد: «فعلا دستورالعمل خاصی برای قطع سوخت یارانهای نداریم اما این طرح روی میز دولت است و منتظر ابلاغ هستیم.»
فرزادیپور در ادامه با بیان اینکه شاید ایرلاینها نسبت به خرید هواپیمای نو اقدام میکردند ورشکست میشدند، تاکید کرد: «زیرا هزینههای آن بسیار سنگین است، خرید هواپیمای نو به طور متوسط ۵٠ میلیون دلار است، بنابراین یک ایرلاین باید چقدر بلیت بفروشد که این سرمایه بازگشت داشته باشد.»
او درباره احتمال سود بردن ایرلاینها از شرایط تحریم اظهار کرد: «در واقع ایرلاینها از اجبار سود میبرند در همین مدت ٣ الی ۴ سال گذشته برخی از ایرلاینها هواپیما خریدند و پول آن را پرداخت کردند اما هواپیمایی وارد کشور نشد و امروز خرید هواپیما ریسک بسیار زیادی دارد.»
خوب ایشون نفرمودن که ایا خدمات ارائه شده به مسافران هم با خطوط خارجی یکی هست که فقط ملاک قیمت رو مسافت بیان کردن؟ آیا تاخیرها، کیفیت هواپیما و… یکسان هست که توقع دارند چون قیمت با جهان یکی نیست دلمان برایشان بسوزد.
مشکل ما درآمد ریالی، حداقل امکانات اما با قیمت های جهانی است.
سلام.آزاد سازی قیمت بلیط پروازها در ازای حذف یارانه سوخت هواپیما معامله عادلانه ای ست. یک شرکت هواپیمائی که سوخت یارانه ای میگیرد چطور میتواند مدعی آزاد سازی قیمت بلیط باشد؟ بد نیست بدانید که قیمت یارانه ای سوخت هواپیما 600 تومان و قیمت بین المللی آن حداقل 50 سنت دلار است.
ضمنا فراموش نکنیم که :
اولا) کمتر از 5 درصد مردم از هواپیما استفاده میکنند. چرا باید از جیب 85 میلیون نفوس به 5 درصد مردم چنین یارانه هنگفتی پرداخت شود؟
دوما) بخش زیادی از مسافرین پرواز ها مامورین شرکتها و عمدتا شرکت های دولتی هستند. آیا عادلانه است که دولت و سایر شرکتها حق ماموریت کارکنانشان را بر بیت المال بار کنند؟ چرا یک روستائی بشاگردی که هنوز آب آشامیدنی سالم را بسختی بدست می آورد باید هزینه هواپیما سواری حضرات و علیا مخدرات را گردن بگیرد؟
حرکت بسمت اقتصاد بدون یارانه ، حرکت بسمت عدالت و اقتصاد پویا است.
حالا سوال اینست که دولت با منابع آزاد شده از حذف یارانه سوخت هواپیما ( که در سال نزدیک 34 هزار میلیارد تومان میشود) چه خواهد کرد؟ اثرش در صنعت هوائی چیست؟ اثرش در زندگی مردم چیسـت؟