پس از گرم شدن دوباره آتش اختلاف آذربایجان و ارمنستان بر سر منطقه قره‌باغ و پافشاری آذربایجان بر برقرار شدن کریدور زنگزور، ایران اعلام کرده است که برای بسته نشدن جاده ارتباطی‌اش با اروپا از طریق ارمنستان حاضر شده به جنگ دولت آذربایجان برود.

به گزارش پایگاه خبری ترابران، بیژن اشتری در یادداشتی برای مجمع فعالان اقتصادی نوشته است که در اخبار خواندم جمهوری اسلامی برای بسته نشدن جاده ارتباطی‌اش با اروپا از طریق ارمنستان حاضر شده به جنگ دولت آذربایجان برود.ظاهرا این همه غیرت برای حفظ یک جاده ترانزیتی قابل ستایش است و آدم به خودش می‌گوید اینها چقدر به منافع ملی و ژئوپلیتیکی کشور علاقه‌مند هستند؛ اما اگر کمی عمیق‌تر نگاه کنید متوجه می‌شوید که جمهوری اسلامی در طول حیاتش ایران را به یک سیاهچاله ژئوپلیتیک تبدیل کرده است.

ایران به‌طور طبیعی می‌توانست چهارراه جهانی باشد و شرق آسیا را به اروپا وصل کند. ایران می‌توانست بهترین کشور  منطقه برای مسیرهای ترانزیت بین‌المللی و عبور خطوط انتقال نفت و گاز باشد. ما می‌توانستیم بهترین مسیر تجاری بین شرق و غرب و بین شمال و جنوب جهان باشیم. ما می‌توانستیم سالانه صدها میلیارد دلار از همین طریق کسب درآمد کنیم و کشورمان را از حیث اقتصادی شکوفا کنیم. با این حال، این اتفاق رخ نداد چون حاکمان این مملکت در عوالم دیگری سیر می‌کنند و اهداف دیگری در سر دارند که با سازندگی و شکوفایی ایران در تضاد است. نتیجه اینکه همسایگان ایران به سرعت مشغول طراحی و اجرای انواع مسیرهای ریلی و جاده‌ای شده‌اند که ایران را دور می‌زند.

ایران آسان‌ترین مسیر برای وصل کردن ترکیه به افغانستان و پاکستان و چین است اما ترکیه ترجیح داده با احداث کریدور لاجورد، از طریق آسیای میانه به این مقاصد برسد. علوه برآن، نگاه کنید به کریدور زنگزور ترکیه که آشکارا ایران را نادیده گرفته است. چینی‌ها پروژه عظیم «یک کمربند- یک راه» خود را بدون در نظر گرفتن ایران پیش می‌برند. چابهار با آن مزیت‌های بالقوه‌اش جای خود را به بندر گوادر پاکستان داده است.

بروید و ببینید چینی‌ها چه جاده‌های عظیم و حیرت‌انگیزی در پاکستان ساخته‌اند. شاید صدها میلیارد دلار فقط  در این کشور همسایه ما سرمایه‌گذاری کرده‌اند. آن‌وقت ما حتی نتوانستیم خط لوله گاز خودمان را به پاکستان و هند عملیاتی کنیم. ما لوله کشی کردیم تا لب مرز پاکستان اما آنها کل پروژه را رها کردند و ‌نتیجه‌اش 28 میلیارد دلار ضرر برای ما بود.چرا؟ زیرا هند و پاکستان ترجیح دادند گازشان را از ترکمنستان بگیرند و پروژه تاپی را عملیاتی کنند.

به تنگه هرمز نگاه کنید که زمانی مهم‌ترین تنگه ژئواستراتژیک دنیا بود اما آن قدر کشورهای عربی خلیج فارس را ترساندیم که آنها حالا بیشتر نفتشان را از طریق لوله‌ و از مسیرهای امن دیگری منتقل می‌کنند به طوری که حالا حتی بسته شدن تنگه هرمز هم  تاثیر چندانی در تجارت نفتی آنها نمی‌گذارد.

در پایان، اگر کمی عمیق‌تر نگاه کنید متوجه می‌شوید که جمهوری اسلامی در طول حیاتش ایران را به یک سیاهچاله ژئوپلیتیک تبدیل کرده است.