یک عضو اتاق بازرگانی ایران درباره روابط تجاری ایران با سایر کشورها گفت: «ایران در ارتباط با کشورهای عضو اکو، اوراسیا و مبادلات منطقهای و حتی کشورهایی که از گذشته با آنها مراودات تجاری دارد هم نتوانسته موافقتنامههای فیمابین را تبدیل به قراردادهای دائمی و اجرایی کند و بیشتر آنها در مرحله موافقتنامه مانده است.»
علی حسینی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری ترابران با اشاره به مشکلات بازرگانی ایران در مراودات اقتصادی با سایر کشورهای منطقه و جهان، تصریح کرد: «در حال حاضر ایران موافقتنامههای اقتصادی با برخی از کشورهای منطقه و اوراسیا دارد، اما اینکه چرا بسیاری از این موافقتنامهها به مرحله اجرایی نمیرسد بسیار عجیب و سوال برانگیز است.»
او اظهار کرد: «هرچند که بسیاری از جنبههای تجاری کشور متاثر از تحریمها است اما ایران در ارتباط با اکو، اوراسیا و مبادلات منطقهای و حتی کشورهایی که از گذشته با آنها مراودات تجاری دارد هم نتوانسته موافقتنامههای فیمابین را تبدیل به قراردادهای دائمی و اجرایی کند و بیشتر آنها در مرحله موافقتنامه مانده است.»
این فعال اقتصادی با بیان اینکه وزارت اقتصاد، صمت و امورخارجه باید برای تبدیل موافقتنامههای موجود به قراردادهای بینالمللی و اجرایی اقدامات لازم را هرچه سریعتر انجام دهند، گفت: «متاسفانه ما هنوز پیمان مشترکی در حوزه بازرگانی نداریم و این امر منجر به کاهش مراودات تجاری به دلیل تعرفههای بالای گمرکی میشود.»
انتقال پول مهمترین مانع تجارت
حسینی نقل و انتقال پول را مهمترین مانع تجارت اقتصادی و بینالمللی ایران با سایر کشورها خواند و افزود: «یکی از اقدامات اصلی برای رفع این مانع، انعقاد پیمانهای پولی دو جانبه با کشورهای منطقه و سایر کشورهایی است که ایران با آنها مراودات اقتصادی دارد چراکه در حال حاضر باتوجه به اینکه ارتباطات تجاری با ارزهای بینالمللی انجام میشود، مشکلات زیادی در حوزه جابهجایی پول داریم.»
او با تاکید بر اقدام عاجل دولت برای چارهاندیشی مشکل نقل و انتقال پول، گفت: «علاوه بر این موضوع باید در حوزه توافقات با کشورهای منطقهای برای کاهش و یا حذف تعرفههای ترجیحی هم تلاش شود چراکه موافقتنامهها و کنوانسیونهای بین کشورها زیرساخت اصلی برای تسهیل بازرگانی کشور به لحاظ حقوقی است.»
تضعیف جایگاه بازرگانی و ترانزیتی ایران
حسینی در پاسخ به پرسشی مبنی بر انزوای کشور در ارتباطات اقتصادی اتحادیههای جهانی و بلوکهای منطقهای، توضیح داد: «ایران علاوه بر جایگاه ممتاز خود، موافقتنامههایی هم با برخی کشورها منعقد کرده اما متاسفانه از این جایگاه و امکانات موجود بهرهبرداری نمیشود و این امر منجر به تضعیف بازرگانی و ترانزیتی ایران شده است.»
به گفته این فعال اقتصادی؛ تقویت ارتباطات سیاسی هر کشور منوط به تقویت مراودات اقتصادی آن با سایر کشورهای جهان است اما در حال حاضر علیرغم تلاشهای انجام شده همچنان عملکرد وزارت امور خارجه در حوزه مسائل اقتصادی قابل توجه نیست و به نظر میرسد که مسائل اقتصادی در اولویت متولیان امر قرار ندارد.
این فعال اقتصادی در پایان خاطرنشان کرد: «یکی از اقدامات مهم برای تقویت روابط اقتصادی، همراه شدن کارآفرینان، تجار، بازرگانان و صنعتگران هر کشور با مقامات اول کشور در سفرهای مهم است اما در همه دولتهای ایران نسبت به این مهم کوتاهی شده و معمولا بازرگانان و صاحبان صنعت در سفرهای اشخاص اول کشوری جایی ندارند.»