هفته گذشته عیسی کلانتری، رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست در گفت‌وگو با روزنامه پیام ما گفته بود: «حداقل ۴۰۰ هزار کامیون سنگین باید اسقاط شود، مشکل اعتباری نداریم و اگر در موضوع هوای پاک در حوزه پژوهشی سرمایه‌گذاری نشود، فایده ندارد.» به گفته او خودروها، کامیون ها، اتوبوسهای شهر تهران که عمر بالای ۳۰ سال دارند باید جایگزین شود.» این در حالی است که به گفته رئیس کانون سراسری انجمن‌های صنفی کامیون داران کشور در ایران روی هم رفته بیشتر از حدود 550 هزار کامیون در ناوگان حمل و نقل درون شهری و برون شهری وجود ندارد و تنها 150 هزار کامیون از این تعداد، مشمول بازسازی می‌شوند.
احمد کریمی در گفت‌وگو با ترابران با اشاره به اینکه در مرحله اول طرح اطلاقی قرار است 65 هزار دستگاه اسقاط شود، می‌گوید: این مسئله در ارتباط با بحث نوسازی ناوگان حمل و نقل شهری و بیرون شهری اطلاق شده است که تا الان ناموفق بوده است و علت این موضوع ناهماهنگی میان مراجعی است که تا به حال دخالت داشته اند و به باید بخشی از کار را انجام بدهند.
او با اشاره به اینکه تسهیلاتی برای خرید کامیون در نظر گرفته نشده است، ادامه می‌دهد: دارندگان این ناوگان حمل و نقل فرسوده هیچ سرمایه‌ای به جز همین کامیون ندارند و حتما باید تسهیلات ارزان قیمت در اختیارشان قرار بگیرد.
کریمی با تاکید بر اینکه در کشور ما قیمت کامیون قیمت واقعی نیست، می‌گوید: در کشور ما دو دوتا تا 28 تا هم می‌رود؛ ما به طور مثال کامیونی را با قیمت 50 هزار یورو از خارج از کشور خریداری می‌کنیم و تا زمانی که ماشین به دست مصرف کننده می‌رسد، باید قیمت آن حدود یک میلیارد و پانصد میلیون تومان باشد اما این کامیون حتی تا سه میلیارد هم قیمت گذاری می‌شود. این‌ها مشکلاتی است که مانع انجام کار می‌شود.
رئیس کانون سراسری انجمن‌های صنفی کامیونداران کشور معتقد است که اگر بخواهیم در طرح نوسازی توفیقی ایجاد شود، باید نوسازی ناوگان محور قرار بگیرد و به دنبال موضوعات جانبی آن نباشیم؛ خیلی از افراد دنبال سهم خواهی هستند و همین باعث شده که قیمت ناوگان در کشور ما با نسبت کشورهای همسایه حتی تا دو برابر و سه برابر هم برود.
هیچ تسهیلاتی به کامیونداران داده نمی‌شود
کریمی با اشاره به اینکه هیچ تسهیلاتی در این زمینه به کامیون داران داده نمی‌شود، می‌گوید: باید شرکت‌های خودروساز همراهی کرده و در این قضیه ورود کنند. زمانی که دلار 30 هزار تومان بود، کامیون یک میلیارد و هشتصد و پنجاه میلیون تومان قیمت گذاری شد و همان موقع هم به اعتقاد من این قیمت نصف قیمت واقعی کامیون بود. اما حالا که دلار به حدود 22 هزار تومان رسیده، کامیون یک میلیارد افزایش قیمت پیدا کرد. خب مشخص است که هیچ نظارت و برنامه‌ای برای کنترل قیمت‌ها وجود ندارد.
به گفته این فعال حوزه حمل و نقل بالا رفتن قیمت‌ها چند پیامد دارد. اول درگیر شدن خریدار با بدهی بانکی و لیزینگ است و اگر فرد در طول فعالیت خود به هر دلیلی نتواند یک ماه کار کند، بدهکار می‌شود. دوم انتظار درآمد بیشتر و افزایش کرایه‌ها به دلیل بالا رفتن قیمت کامیون است و در نهایت همه این هزینه‌ها به مصرف کننده نهایی تحمیل خواهد شد.
کریمی در پایان پیشنهاد می‌دهد: از هر محلی و منبعی مبلغی را برای این 65 هزار دستگاه کامیون به عنوان تسهیلات کنار گذاشته و در اختیار حوزه نوسازی قرار بدهند، ظرف مدت سه سال با تفاوت هزینه مصرف سوخت کامیون‌های جدید و فعلی می‌توان این مبلغ را جایگزین کرد بدون اینکه دولت کوچکترین هزینه ای برای این موضوع پرداخت کند. این بهترین راه حل است و به راحتی قابل انجام است.
